خلاصه ماشینی:
"در طول این مدت دراز با شادروان محمود وحیدزاده که از علمداران استوار و با ایمان و ایقان زبان و ادب و شعر فارسی بود مکاتبهء مرتب و مستمر داشتم و آنچه در نتیجه این رابطه علمی باعث اراتمندی قلبی و احترام خالصانه این کمترین نسبت باین شخص والامقام گردید این بود که بر من مسلم و محقق گردید که این مرد بزرگوار مرد با حقیقت و با ایدآلی بود و خدمت به ایران و ایرانیان را از طریق قلم و نثر و نظم و زبان و ادب غایت آمال خود قرار داده بود و با اخلاصمندی واقعی در این راه خدمت میکرد و اهل دروغ و دوروئی و تعارف و تملق و خوشآمدگوئی و مجامله و مداهنه و به اصطلاح خودمانی "موس موس"نبود و در کار خود صاحب ایمان و پایداری بود و از دل و جان به زبان و ادب فارسی خدمت میکرد و فطرة مردی بود که حرفش را پوست کنده میگفت و مینوشت."