چکیده:
در طول تاریخ، از سوی مکاتب و متفکرین دو نوع نگرش کلان درباره سرشت آدمی ارائه شده
است. بر اساس یکی از این دو نگاه، انسانها ذاتا بدسرشت و شرور میباشند و در زندگی
اجتماعیشان به مثابه گرگهایی علیه یکدیگر عمل میکنند و بر اساس نگاه دیگر، انسانها ذاتا
نیکسرشت تلقی میشوند و ریشه شرور به عوامل درونی (سوء اختیار) و بیرونی (جامعه و محیط)
بازگردانده میشود. هر دو دیدگاه، برای بروز درگیری و جنگهای تاریخی میان انسانها، استدلالهایی
اقامه کردهاند. مهم این است که این استدلالها و تعلیلها هرگز نتوانسته است مانع بروز جنگهایی
دیگر در بستر تاریخ شود. مطالعه سیر رشد جنگها در تاریخ، نشان میدهد که به هر میزان که روابط
میان انسانها پیچیده و پیچیدهتر شده است، و به عبارت دیگر، به هر میزان که ابزار و تکنولوژی
پیشرفتهتر در دسترس انسانها قرار گرفته است، جنگ میان آنها نیز پیچیده و پیچیدهتر شده است و
در اینجا نیز ساخت و تولید ابزار مهارکنندهتر و کنترلکنندهتر و راهحلهای بشری برای جلوگیری از
این پیچیدگی و شدت طرفی نبسته است. این نوشتار در صدد اثبات این ادعا است که مدرنیته و
تجدد با ابداع تکنولوژیهای پیشرفته و پیشرفتهتر، نه تنها ـ آنگونه که ادعا میکند ـ به آرامش و
امنیت جامعه بشری ختم نشده است، بلکه بر اضطراب و ناامنی آن افزوده است.
خلاصه ماشینی:
"(2) آنچه درباره این آمار و ارقام باید ذکر شود این است که بیشتر آنها به حد قابل توجهی از آنچه واقعیت است، کمتر میباشد؛ زیرا از آنجا که نقل و ذکر آمار و ارقام حقیقی باعث شورش و اعتراض عمومی میشود، کشورهای مسبب، تلاش میکنند تا با اطلاعرسانی کاذب به مردم، همچنان بتوانند به تولید هرچه بیشتر سلاحهای جنگی مشغول باشند.
(1) این در حالی است که بسیاری از شلیککنندگان ـ مانند بسیاری از افرادی که در کارخانههای تولید سلاحهای مدرن کار میکنند ـ خود نخواهند دانست که در حال به وجود آوردن فاجعهای هستند؛ همچنان که خلبان آمریکایی که در سال 1945 بر سر مردم هیروشیمای ژاپن بمب اتمی انداخت، پس از آنکه متوجه جنایت به وجود آمده شد، دیوانه شد و خودکشی کرد.
نبردی به راه میافتند که پر است از واقعیتهای مجازی و هوش مصنوعی و سلاحهای خودمختار؛ سلاحهایی که به محض آن که برنامهریزی شد، خودش تصمیم میگیرد کی و به چه کسی تیراندازی کند؟ آیا میتوان مانع گسترش چنین جنگهایی شد؟ آیا جهان باید انواع کاملا تازهای از تسلیحات را که برای جنگهای بدون خونریزی طراحی شدهاند، ممنوع کند یا از آن استقبال نماید؟ شکل تازه جنگیدن از درون کتاب راهنمای هیچ آموزهای ـ هرقدر هم که آن آموزه خوب باشد ـ کامل و آماده به دست نمیآید و از مطالعاتی که پس از هر جنگی انجام میشود نیز حاصل نمیگردد."