خلاصه ماشینی:
"آب قنات رضیآباد از کنار سقایه،قهوهخانه و بقالی به سمت شرق کوچهء شمالی به وسیلهء جوی سیمنتشدهای تا گوشهء شمال شرق زیارتگاه روان میشده و در مسیر خود درختان سر به هم داده و شاخهها درهم فرو برده و ستبر ساقهء توت را سیراب میکرده و سپس به دو حوض مدور در جوار هم فرومیریخت.
ساختمان حرم در دو ضلع غربی و جنوبی متصل به مسجد بود و نیز در ضلع شمال به نمازگاه زیرزمینی پیوند داشت.
طرح تقریبی درونی بقعهء امامزاده هجری قمری)،این نظریه که اتصال بقعه و مسجد از آغاز سدهء 11 رایج شده،به یقین در بازسازی این زیارتگاه و یا مرمت آن در آن زمان مورد توجه بوده و حال آنکه در کتیبهء یادشده،ذکر صریح دارد که از ابتدا بنای مسجد و بقعه باهم بوده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) عکس بنا و نیمگنبد امامزاده پیش از تخریب(عکس از مرحوم صادقیان) در کنار تمام ضلع شرقی شبستان پایین و حرم و شبستان بالا،سکویی بود با ارتفاع 02ر1 متر و عرض 5ر2 متر که در بخش جنوبی این سکو و نیز بر بالای سکوی غربی زیارتگاه،دو امانتخانه وجود داشت که تا همین اواخر مورد استفاده بود.
برای بالا رفتن بر سکو،پلکانی در ضلع شمال شرق آن تعبیه شده بود و از روی سکو برای بالا رفتن و رسیدن به پشتبام گنبد استوانهای،که گنبد درونی را پوشش میداد و حدود سه متر و نیم ارتفاع داشت،پلکانی در دیوار غربی وجود داشت.
در گوشهء شمال غرب زیارتگاه دو مغازهء بقالی و نانوایی،روی هم به مساحت 18ر07 متر مربع و در باغچهء جنوبی زیارتگاه و نیز در جای سکوی غربی کنار شبستان پایین یک باب مدرسه به مساحت 53ر434,1متر مربع ساخته شده است."