چکیده:
در این پژوهش به بررسی نیازهای آموزشی اولیای دانشآموزان جهت آموزش خانواده در مدارس ابتدایی،راهنمایی و متوسطه پرداخته شده است.هدف اصلی آن،شناسایی و تعیین نیازهای آموزشی اولیای دانشآموزان در زمینه مسایل تربیتی فرزندان و همچنین تعیین میزان انطباق محتوای آموزشی دورههای آموزش خانواده با نیازهای آموزشی اولیای دانشآموزان بوده است.بدین منظور نمونهای مشتمل بر 837 نفر از اولیای دانشآموزان ،75 مدرس دوره و 75 مدیر دوره از مدارس شهرستانهای استان تهران انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات،پرسشنامهی محقق ساخته بود که پس از بدست آوردن روایی و اعتبار لازم به کار گرفته شد.نتایج حاصل نشان میدهد که محتوای آموزشی دورههای آموزش خانواده تا اندازه زیادی با نیازهای آموزشی اولیای دانشآموزان دوره ابتدایی، راهنمایی و متوسطه انطباق و هماهنگی داشته است.همچنین محتوای آنها همه نیازهای آموزشی والدین را دربرنمیگیرد بلکه نیازهای آموزشی دیگری نیز وجود دارد که در محتوای دورهها لحاظ نگردیده است.مهمترین آنها عبارتند از:آموزش مهارتهای زندگی به فرزندان،مدیریت خانواده و روشهای اداره آن،اعتیاد و آسیبهای آن،خانواده متعادل و مشخصههای آن،شناخت رفتارهای ناهنجار نوجوان و چگونگی برخورد با آنها،آسیبهای اجتماعی در دوره نوجوانی و شیوههای مقابله با آنها،آموزش مهارتهای اجتماعی به نوجوان،روشهای دوستیابی و نحوه برخورد با جنس مخالف،آشنایی با کتابهایی مناسب نوجوانان.
خلاصه ماشینی:
"گاهی در محتوای این دورهها براساس نیازهای آموزشی و تربیتی خانوادهها تجدیدنظر میشود(وفادار،4731:02) در حال حاضر دورههای آموزش خانواده در سراسر کشور،براساس دستوالعمل جامع آموزش خانواده(مصوب 7731 شورای عالی انجمن اولیا و مربیان،)به منظور افزایش آگاهیهای تربیتی والدین و رفتار مناسب در محیط خانواده و اجتماع،در سطح مدارس تشکیل میشود برمبنای دستور العمل فوق عناوین دورههای آموزش خانواده،عبارتند از: 1-جوانان و تشکیل خانواده 2-خانواده و فرزندان در دوره پیشدبستانی 3-خانواده و فرزندان در دوره دبستان 4-خانواده و فرزندان در دوره راهنمایی تحصیلی 5-خانواده و فرزندان در دوره دبیرستان برای هرکدام از عناوین مذکور،کتابهایی همنام با عناوین دورهها به پیشنهاد سازمان مرکزی انجمن اولیاء و مربیان توسط استادان طرح جامع آموزش خانواده تدوین شده و در اختیار مدرسین آموزش خانواده در سطح مدارس(جهت تدریس)قرار گرفته است.
پژوهشی با عنوان"بررسی نظرات اولیاء و مدیران و مدرسین پیرامون علل گرایش و عدم گرایش اولیاء نسبت به آموزش خانواده"توسط علی اشرف مهران قمری(7731)در استان همدان انجام شده است؛نتایج این پژوهش نشان میدهد که عوامل زیر باعث کاهش گرایش اولیای دانشآموزان نسبت به آموزش خانواده شده است: -عدم شروع و پایان به موقع جلسات -تکراری بودن مباحث و مطالب -استفاده از روش یکنواخت سخنرانی -کاربردی نبودن مطالب و مباحث -استفاده از مدرس مرد در برنامههای مدارس دخترانه -مخلوط کردن مباحث جلسات با موضوعهای سیاسی و اقتصادی پژوهش دیگری توسط اسدی(9731)تحت عنوان"بررسی میزان تأثیر آموزش خانواده بر تغییر رفتار والدین نسبت به فرزندان خود در دوره راهنمایی و متوسطه شهرستان شهرضا"انجام گرفته است؛نتایج تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین آموزش خانواده و ارتقای آگاهیها و دانستههای تربیتی والدین،بهبود راهنمایی تحصیلی-هدایت دینی و اخلاقی فرزندان،شیوههای مناسب روابط خانوادگی وجود دارد."