چکیده:
. نتایج حاکی از آن ست که بخشهای معدن،ساختمان،آب و برق و گاز،عمدهفروشی،حمل و نقل و خدمات مالی از میان ده بخش عمده فعالیت شهرهای کشور دارای اثر رقابتی مثبت میباشند و در این فعالیتها اثر ترکیب بخشی نیز مثبت است.بنابراین انتظار بر آن است که در آینده این بخشها نقش بسیار مهمی در اشتغال شهرها خواهند داشت.در سال 72 به غیر از بخش کشاورزی و معدن، سایر بخشها در گروه فعالیتهای پایه قرار داشتند.درحالیکه در سال 82 بخش کشاورزی و خدمات نامشخص در گروه فعالیتهای غیرپایه جای گرفتند.
خلاصه ماشینی:
"هدف از این مطالعه تعیین وضعیت اشتغال بخشها و گروههای عمدهی فعالیت در مناطق شهری کشور در طی دورهی زمانی 2731-2831 میباشد که بدین منظور با استفاده از روش تغییر سهم به تشخیص بخشهایی که مزیت نسبی دارند و از قدرت رقابتی برخوردار هستند پرداخته شده است.
اگر اقتصاد مرجع رشد مثبت یا منفی نداشته باشد اثر رشد ملی صفر خواهد شد و بنابراین اگر منطقه نیز با همان میزان رشد ملی که برابر صفر است رشد پیدا کند، انتظار میرود که اشتغال در منطقه ثابت بماند و لذا از این جهت میتوان گفت اثر رشد ملی در انتقال منطقه صفر بودهاست و کل انتقال منطقه مربوط به دو اثر ترکیب صنعتی و سهم رقابتی بودهاست.
در بخشهای صنعت و خدمات مالی سهم رقابتی منفی با یک ترکیب بخشی مثبت همراه شده و بیانکنندهی این مسأله است که مناطق شهری در حال از دست دادن مزیت نسبی خود در بخشی است که چشمانداز رشد منطقه از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است و این ممکن است به دلیل ضعف مدیریت،سیاستهای نامناسب محلی و...
بخشهای صنعت و خدمات مالی که دارای اثر مثبت در ترکیب بخشی به همراه اثر منفی در سهم رقابتی میباشند که از لحاظ رشد اشتغال در سطح ملی رتبهی بالاتری را دارند،کمتر موفق بودهاند و منطقه در این بخشها مزیت نسبی ندارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) 6-نتیجهگیری و پیشنهادها براساس نتایج به دست آمده از روش تغییر سهم: 1-همهی بخشها به جز بخشهای صنعت،خدمات مالی و خدمات نامشخص به لحاظ اشتغال در مناطق شهری ایران دارای مزیت نسبی میباشند و اثر رقابتی در این بخشها مثبت است."