یادی از استاد اقبال آذر معرفی و نقد

"اسا نس دانم جطود ئد احساس خوشبختی ای که قلب من را بر کرله بود ، ب تد!یج عقب مثنی کرد . قفسه درمی أو!دم د بازس کردم ، دلی هبح حال و حوصله ای ب من دت نس داد که آنها را صفحه به صفحه و!ق بزنم . نوأنایی و نحملم خا!ج بود آن را للی همان جاس کلأشنتم . ختی نمی ثوانستم آن !ا به جای ا!لی اش برکردانم . این !د دأ جندین باد تکرار کردم و عاتجت کاب أثار أنلر "31( دا که همیشه دلی سش داشتم و رن! . در آن لحظه+ یاد لیعویی که در دأخل آشیئ لباسم بود اتادم ة " أکر کثابها دا روی مم بربزم و نبه ای ددست کثم وب باد رن!أنها رأ با!این لبمو أمثحان کنم 6 جبم ! این نقشة!جیب خود مرأ هم مئعجب کرد : " أن !ا ممبن طوری س کذارم و بددن ابنکه ب روی خلی دم بیاددآ!"