خلاصه ماشینی:
"علاوهبراین در قوانین بودجه سالهای 1831 و 2831 تاءمین اعتبار مورد نیاز طرحهای تملک داراییهای سرمایهای و نیز جلب سرمایهگذاری خارجی در طرحهای تولید برق،ساخت پالایشگاه،فاضلاب تهران،احداث راه آهن،اتوبان، توسعه فرودگاههای بین المللی،بنادر بزرگ تجاری و طرحهای مخابراتی که سرمایهگذار داخلی و خارجی آن را مدنظر قانونگذار قرار داده است.
درحالیکه در روش غیراستقراضی که خود دارای اشکال متفاوتی مانند سرمایهگذاری مستقیم،معاملات جبرانی،بیع متقابل و تاءمین مالی پروژه است، ریسکهای مذکور به عهده طرف سرمایهگذار است و تضمینهای دولت در موارد محدودی ارائه میشود که متضمن ایجاد فضای امن برای کسب و کار سرمایه خارجی است.
در سال جاری،همانگونه که در ابتدای بحث اشاره کردم،به موجب بند"ل" تبصره 12 قانون بودجه امکان جلب سرمایهگذاری خارجی در طرحهای زیربنایی و اساسی مثل طرحهای تولید برق از نیروگاههای آبی،بخاری،گازی،سیکل ترکیبی،تلمبه ذخیرهای و انرژی نو تا ظرفیت 21 هزار مگاوات و طرحهای ساخت پالایشگاه تا ظرفیت 003 هزار بشکه در روز،فاضلاب تهران و احداث 0043 کیلومتر راهآهن و 0031 کیلومتر آزادراه،توسعه و بهرهبرداری"فرودگاه امام خمینی"و هفت فرودگاه بین المللی موجود،توسعه و تجهیز بنادر تجاری بزرگ کشور و تاءمین ناوگان ریلی و طرحهای مخابراتی را سرمایهگذار داخلی و خارجی با اولویت سرمایهگذار ایرانی از طریق مذکور در بند(ب)ماده 3 قانون تشویق و حمایت سرمایهگذار خارجی اقدام کند.
در خاتمه همانگونه که در ابتدا متذکر شدم،به ویژه با توجه به اهداف کمی که در لایحه برنامه چهارم برای جذب سرمایهگذاری خارجی در نظر گرفته شده است (در حدود 31/9 میلیارد دلار برای سالهای 8831-4831)اقدامهای صورت گرفته را کافی نمیدانیم و معتقدیم باید انرژی تازهای به این جریان دمیده شود تا بالندگی و رونق در امر سرمایهگذاری محقق شود."