خلاصه ماشینی:
"درحقیقت از این جلسات،با آنکه پدر و مادرها باصطلاح خود وقت صرف کرده و بمدرسه میآیند یا اصلا نتیجهای گرفته نمیشود و یا نتیجه آن خوب و رضایت- بخش نیست،واقعا برای من بعنوان یک معلم جایتأسف است که پدران و مادران در این جلسات کمتر از خود آمادگی نشان میدهند که راجعبکارها و رفتار فرزندان خود در خانه صحبت کرده و در اطراف وضع خانوادگی خود اطلاعاتی بدهند تا ازنظر پرورشی فرزندان به اولیای دبستان کمک کند و از این ملاقاتها در نتیجه سود و بهرهای درباره پرورش کودکان گرفته نمیشود و فقط موضوع نمرات آنها مطرح میشود،اگر نمرهها خوب باشند که پدر و مادر چیزی نمیگویند،و اگر احیانا نمرات بد باشد بچههاهی بیگناه شب موردخشم و غضب پدر و مادر خود قرار میگیرند،بدونآنکه فکری برای اصلاح کار آنها شده باشد و پدر و مادر بدانند که چه باید بکنند،اینوضع بعقیده من باید حتما تغییر کد و عوض شود،ازنظر علمی ثابت شده است که رفتار و روش کودک در دبستان لطفا بقیه را در صفحه 52 مطالعه فرمائید خانه و مدرسه: پدران و مادران و تکالیف نوآموزان(معلمان باید برای ایجاد همکاری میان خانه و مدرسه پیشقدم شوند) بقیه از صفحه 43 و استعداد او در درسها بستگی بوضع و موقعیت او در خانواده دارد و معلمان بناچار باید از وضع خانوادگی کودک مطلع باشند تا بتوانند در مدرسه باو کمک کنند،حالا باید چگونه این همکاری نزدیک میان خانه و مدرسه بوجود آید؟و لااقل چگونه از این جلسات خانه و مدرسه با تمام کوتاه بودن آن میتوان بدینمنظور استفاده کرد؟من خودم دراینمورد نقشهای داشته و اقداماتی را بموقع اجرا گذاشتهام."