خلاصه ماشینی:
"اگر شرقشناسی به مثابه یک گفتمان بررسی شود شیوهای غربی است که بر پایه هستیشناختی میان شرق و غرب قرار دارد با این توضیح شرقشناسی گفتمانی غربی و غیریتساز با هدف هویتبخشی به غرب از طریق تعریف آن در تقابل شرق و بر اساس «تفاوت» و «تمایز» با آن.
2. هدفهای سیاسی ـ استعماری: استعمارگران توانستند گروهی بزرگ از شرقشناسان را برای تحقق اهداف و تحکیم سیطره خویش بر شرق به خدمت بگیرند و بدینسان، میان شرقشناسی و استعمار پیوندی محکم برقرار شد و برخی شرقشناسان به عنوان مشاور کنسول کشورهای متبوع خویش به خدمت وزارت امور خارجه درآمدند و سیاستمداران پیش از اتخاذ هر تصمیم مهمی در امور سیاسی مربوط به جهان عربی ـ اسلامی با آنان مشورت میکردند.
بیشک تمدن اسلامی توانسته چندین قرن بالنده و زیبنده باشد و افقهای ناگشوده علمی بسیاری را به روی اندیشمندان جهان بگشاید."