چکیده:
بی تردید انقلاب اسلامی ایران در خودآگاهی و رشد زنان مسلمان و روگردانی آن ها از جاهلیت جدید غرب، نقش بسزایی داشته است؛ ولی با کمال تأسف پس از گذشت بیش از بیست سال از پیروزی انقلاب اسلامی به سبب فقدان سیاستگذاری های کلان در حوزه زنان و خانواده، شاهد عدم تحقق اهداف و آرمان های امام و انقلاب از یک سو و تحمیل الگو های ناقص و ضد ارزشی غرب ازسوی دیگر هستیم؛ الگوهای ناقصی که خود با چالش های عمیق و جدی روبه رو است. متأسفانه جامعه زنان آن چنان که شایسته است، از میوه های شیرین فرهنگ دینی بهره مند نشده و بین فرهنگ خرافات سنتی و جاهلیت مدرن، سردرگم مانده است؛ بنابراین دستیابی به طرحی جامع که بتواند براساس بینشی صحیح و قابل دفاع به ریشه یابی مشکلات زنان بپردازد و با اولویت دادن به مسائل آن ها و ارائه راه حل های بنیادی (و نه مقطعی) آن مسائل را بررسی کند، امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. معضلات یاد شده و عدم موفقیت کافی، ما را بر آن داشت که با نگاهی نقادانه با یکی از مهم ترین مراکز سیاستگذاری زنان ـــ که در سال 1366 طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شد ـــ گفت وگویی داشته باشیم.
خلاصه ماشینی:
"خانم آیتاللهی: البته مشکل عدم اجرای کامل مصوبات شورا به عوامل دیگری نیز بستگی دارد که یکی از آنها این است که گاه چنان درگیر جدالهای سیاسی میشویم و این جدالها به قدری قوت میگیرد که به فعالیتهای علمی توجه چندانی نمیشود؛ البته گفتنی است که بعضی از طرحها و مصوبات شورا با موفقیت به اجرا درآمده است که از جمله آنها «طرح بازنگری قانون مدنی» است که برای اولین بار در شورای فرهنگی ـــ اجتماعی زنان پیگیری شد که در آن، تعدادی پیشنهادهای قانونی را مطرح و برخی از آنها را نیز به مجلس ارائه کردیم که بهسرعت نیز به تصویب رسید.
در پاسخ به این سؤال که فرمودید: آیا منشور طوری تنظیم شده که بتوانیم آن را به جهان ارائه دهیم یا خیر؟ باید بگویم که اگر شما بخواهید این منشور را به جهان ارائه کنید، طبیعی است که در بعضی از بندها حقوق و مسوولیتهایی برای زن بیان میکند که با بنیادهای فکری مسلمانان ـــ که بر مبنای عدالت میان حقوق زن و مرد است ـــ سازگاری دارد؛ ولی برای جهان با آن بنیادهای فکری ـــ براساس تساوی میان حقوق زن و مرد ـــ قابل پذیرش نیست؛ برای نمونه تفکری که از اساس قائل به زندگی اخروی نیست و چیزی را ماورای ماده تصور نمیکند، چگونه میتوان از رعایت حقوق معنوی زنان سخن گفت یا بگویید که زنها باید بهگونهای زندگی کنند که سعادت آخرت ایشان تأمین شود، یعنی نخست باید شما با آنها بر سر مبانی فکری بحث کنید؛ یعنی به آنها بگویید: منزلتی که ما برای مقام زن قائل هستیم، خیلی بالاتر از آن چیزی است که شما بر آن معتقدید؛ بنابراین چون بین ما و آنها در شناخت هستی انسان و جنسی از انسان که زن است، تفاوت وجود دارد؛ بههمینسبب در قانون و حقوق نیز با آنها نقاط مشترک نداریم قضیه درست مثل این است که شما با یک فرد لائیک بحث کنید که چرا نماز ظهر چهار رکعت است؛ البته وقتی او را متقاعد کنید که خدا وجود دارد او نبی فرستاده، نبی کتاب آورده و این کتاب امروز در دسترس و قابل فهم است؛ سپس با بیان جانشینان پیامبر(ص) و عصمت ایشان و حقانیت روایات ـــ که سند آنها معتبر است و یقینا به قصد بیان حقیقی گفته شده است، میتوانید به قرآن و سنت استناد کنید که نماز ظهر چهار رکعت است یا ..."