چکیده:
تولید علم اساس دانایی و دانایی اساس توانایی است.تولید علم و دانایی تنها از طریق تحقیق و پژوهش و نوشتن حاصل میشود و فقط توسعه مبتنی بر دانایی و علمگرایی یک توسعه پایدار است که در آن یک اقتصاد پویا دنبال میشود. بنابراین در مقاله حاضر عوامل مؤثر بر تولید علم در بین اعضاء هیأت علمی دانشگاهها مورد بررسی قرار گرفته است.برای مطالعه ابعاد فوق،با الهام از تئوریهایی مانند مرتن و اوستین،باندورا تلاش شده است تا میزان تولید علم در ارتباط با ویژگیهای فردی،اجتماعی و سازمانی اعضاء هیأت علمی مورد بررسی قرار بگیرند.نمونه آماری 891 نفر اعضاء هیأت علمی بوده است که از طریق پرسشنامه کتبی به سؤالات مربوطه پاسخ دادهاند.با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون (r) ،آزمون آنالیز واریانس یکطرفه،آزمون T معلوم شد که بیشتر متغیرهای تحقیق از جمله سوگیری هنجاری به علم،تضمین شغلی،ارزش داوری،امکانات دانشگاهی،داشتن دانشجویان تحصیلات تکمیلی با متغیر تولید علم رابطه معناداری دارند و تئوریهای مورد نظر را تأیید میکنند.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین در مقاله حاضر عوامل مؤثر بر تولید علم در بین اعضاء هیأت علمی دانشگاهها مورد بررسی قرار گرفته است.
تولید علم نیز بیشتر مسئولیتها بر دوش اعضاء هیأت علمی دانشگاهها است که در این پژوهش به آن پرداخته
مؤثر بر تولید در بین اعضاء هیأت علمی دانشگاه مورد بررسی قرار گرفته است.
هیأت علمی مرد،از آزمون T استفاده گردید که نتایج توصیفی این آزمون نشان میدهد که میانگین تولید
آزمون نتایج مربوط به تأثیر سن و سابقه خدمت اعضاء هیأت علمی در تولید علمی استادان نشان میدهد
رابطه معنیدار بین این دو متغیر وجود دارد و همبستگی به دستآمده نیز 0/81 میباشد که نشاندهنده رابطه مستقیم و شدت همبستگی تقریبا پایینی است،پس میتوان گفت که با بالا رفتن رضایت شغلی استادان،تولید
برای آزمون رابطه بین میزان خوداثربخشی استادان دانشگاه و میزان تولید علمی آنها از ضریب
نتایج توصیفی این آزمون نشان میدهد میانگین تولید علمی برای مربیها که 66 نفر بودهاند 9/42
که نتایج توصیفی پژوهش نشان میدهد با بالا رفتن مرتبه علمی استادان نقش آنها در تولید علمی نیز بیشتر میشود.
برای آزمون تفاوت میانگین تولید علمی اعضاء هیأت علمی مورد مطالعه بر حسب نوع استخدامی آنها
نتایج آزمون فرضیه پژوهش حاضر نشان میدهد که با بالا رفتن مرتبه علمی اعضاء هیأت علمی،تولید
نتایج آزمون فرضیههای تحقیق نشان میدهد که تفاوت معنیداری بین تولید علمی استادان و نوع رشته
است که اگر این مفهوم و احساس در اعضاء هیأت علمی وجود داشته باشد،منجر به عملکردهای مطلوب و تولید علمی در آنها میشود که نتایج پژوهشی حاضر نیز این امر را مورد تأیید قرار میدهد؛چرا که اعضایی"