خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) آموزش از راه دور حقوق بشر و معتادان دکتر منصور رحمدل (قسمت اول) دکتر منصور حمدل در خصوص افرادی که از نظر اجتماعی رفتار آنها نابهنجار جلوه میکند یا از دید قانونگذار مجرم تلقی میشوند،ممکن است این تصور در جامعه یا ذهن قانونگذار ایجاد شود که افراد مزبور باید مشمول مقررات محدودکنندهء سختتری از نظر حقوقبشری قرار گیرند.
2-1)وضعیت حقوقی اعتیاد در کنوانسیون 1988 در بین کنوانسیونهای سازمان ملل متحد(و قبلازآن جامعهء ملل)کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر و روانگردان مصوب 1988 وین،اولین کنوانسیونی است که به حقوق بشری معتاد بهطور خاص توجه کرده است.
قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک مصوب 7/ 8/1334،به معتادان ششماه مهلت داد تا با معرفی خود به مراکزی که از طرف وزارت بهداری تعیین میشود نسبت به درمان اعتیاد خود اقدام کنند؛و مادهء 3 قانون مزبور بدون آنکه اعتیاد را جرم بشناسد استعمال آن را بعد از ششماه موصوف ممنوع اعلام کرد.
میتوان حکم این ماده را تکرار حکم مادهء 23 لایحهء قانونی راجع به اصلاح قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک مصوب 31/3/1338،دانست،که به معتادان مهلت یکسالهای برای ترک اعتیاد داده بود و آنها را که قبل از تعقیب،برای درمان اقدام به معرفی میکردند،در مدت درمان از تعقیب معاف دانسته بود.
به نظر میرسد مقررات قانونی مربوط به اعتیاد که از بدو قانونگذاری تحت بررسی قرار گرفتند همگی دلالت بر پذیرش اعتیاد به عنوان بیماری دارند؛چرا که قانونگذار علیرغم اذعان به بیمار بودن معتاد،قائل به مجرم بودن وی میشود و در ماده 16 مصوبه برای بیماری که از درمان بیماری خود امتناع ورزد مجازات جزای نقدی و شلاق تعیین میکند."