خلاصه ماشینی:
"در این مقاله از اطلاعات حاصل از مطالعه مجموعه مصنوعات سنگی بدست آمده از مکانهای پارینه سنگی منطقه توروس و زاگرس استفاده شده است.
پارینه سنگی میانی منطقه توروس -چاکماک تپه (Minzoni-Deroche 1988) 1:این مکان از چند تپه کوچک تشکیل شده که در مجاورت دشت بز و در ارتفاع 0001 متری در 51 کیلومتری شمال شرقی اولوکشلا (Ulakisla) در مناطق منتهی به دشت کیلیکیه قرار دارد.
(yalcinkayetal 1993 بر خلاف سنگ چخماقهای چاکماک تپه که به صورت لایه‌ای یافت می‌شوند منابع سنگ مورد استفاده ساکنان کاراین شامل قلوه سنگهای چخماقی است که از بستر جویبارها مجاور گردآوری شده‌اند این قلوه سنگها کوچک و به رنگهای مختلف مثل سبز سیاه و قرمز تیره‌اند.
منابع سنگ مورد استفاده در این مکان شامل قطعات بزرگ چخماق لایه لایه است که در سازندهای زمین‌شناختی اطراف وجود دارد.
مجموعه‌های پارینه سنگی جدید به این ترتیب قابل جمع‌بندی‌اند: منطقه توروس -کاراین:مجموعه پارینه سنگی جدید به دست آمده از این مکان شامل 573 تراشه و تیغه است.
نتیجه‌گیری چنین به نظر می‌رسد که اطلاعات موجود درباره دوره پارینه سنگی جدید ناهماهنگ‌تر از دوره قبلی آن باشد و بر خلاف پارینه سنگی میانه به دشواری می‌توان وجود دو گروه مجزا را یکی در منطقه زاگرس-توروس و دیگری در سواحل لوانت شناسایی کرد.
تفاوت عمده بین پارینه سنگی جدید زاگرس و توروس در این است که در توروس اسکنه به ندرت به چشم می‌خورد(البته این وضعیت شامل مکانهای واقع در سواحل مدیترانه‌ای ترکیه که دارای اسکنه‌اند نمی‌شود)."
کلید واژه های ماشینی:
دوره‌های پارینه‌سنگی میانی و جدید
،
زاگرس
،
پارینه‌سنگی
،
منطقه توروس و زاگرس
،
تراشه
،
مطالعه‌ی مجموعه‌های پارینه‌سنگی مناطق زاگرس
،
توروس
،
اطلاعات
،
سنگ مادر
،
غار
(
, 
, 
)
