خلاصه ماشینی:
"این میهمانی باستانشناسان خارجی به منزلهء بخشی از تلاش بیسابقهء سردمداران ایران برای جذب دیگربارهء پژوهشگران خارجی و از سرگیری حفریاتشان در این منطقه بود و در بیش از دو دههء اخیر،غنای گنجینهء (به تصویر صفحه مراجعه شود) باستانشناختی این سرزمین-یکی از مراکز کشاورزی اولیه،چهارراه ارتباطی بین اروپا و آسیا و مهد امپراتوریها و مذاهب بزرگ-در نظر خارجیان به خاموشی گراییده است.
چهل باستانشناس خارجی که بسیاری از آنان پس از گذشت حدود 25 سال از انقلاب برای نخستین بار به ایران برگشتند در این همایش شرکت کردند و در یکی از مجللترین هتلهای پایتخت اسکان داده شدند و در ضیافت باشکوهی در باغ کاخ شاه[کاخ سعدآباد]از آنها پذیرایی شد و در گشتوگذاری سه روزه به محوطههای مهم تاریخی همچون تخت جمشید گردانده شدند.
یک دانشجوی دکتری به نام شاهرخ رزمجو که سرپرست مرکز پژوهشهای هخامنشی است میگوید که به تازگی حدود 12 جعبه پر از اشیاء پیدا کرده که دور بعضی از آنها روزنامههای ایرانی مربوط به 1930 پیچیده شده و بعد از حفاری دیگر هرگز باز نشده بود.
ولی لمبرگ کارلوفسکی میگوید صرفا شمار انبوه ظروف کشف شده از جیرفت و نیز شمار کثیر تپههای عظیم این منطقه باعث میشود تا احتمال دهیم اینجا مرکز اصلی تمدن مورد بحث بوده است.
ولی او نسبت به آیندهء این سرزمین از نظر سیاسی ناپایدار واقعگرا است:«فردا (به تصویر صفحه مراجعه شود) لمبرگ کارلوفسکی وگیل اشتاین همه چیز میتوان خراب شود،من آنگونه کار میکنم که گویی فردایی وجود ندارد؛و در عین حال بهگونهای برنامهریزی میکنم که گویی میتوانم در صد سال آینده در اینجا کار کنم."