خلاصه ماشینی:
"به طور مثال در صحنۀ افتتاحیۀ فیلم،یکی از مسلمترین قواعد زیباشناختی-تکنیکی نظامهالیوودی،به گونهای ملموس و عینی دیده میشود و آنهمانا نظامنما-نمای معکوس است که نه تنها در این صحنهبین ریچی-شخصیت اصلی فیلم-و رییس شعبهاستخدامی جریان مییابد،بلکه علنا در سر تا سر صحنههایمختلف فیلم تکرار میشود؛از طرفی با کمی دقت میتوانیمپدیدههایی چون برش منطبق با جهت نگاه،نمای نقطۀ دید،اصل تعقیب و جستجو،سکانس مونتاژی و دیگر تمهیداتسینمای کلاسیک را در اکثر لحظات و صحنههای فیلمبیابیم.
بنابر تعابیرنئوفرمالیستی،بازن با بیان این مسأله،به نقش خودکاردکوپاژ فیلمهای کلاسیک اشاره میکند و یادآور میشود ازآن جا که تمهیدات بنیادین تدوین تدوامی به دلیل تکرار درکاربرد برای مخاطبان فیلم بسیار بدیهی و معمول جلوهمیکنند،در فیلم دزدان دوچرخه نیز با همین خصلت،نادیدنی و عادی جلوهگر میشود.
از طرفی حرکت دوربینهای فراوانی نیز در این فیلم دیدهمیشوند که به لحاظ تکنیکی تحسین برانگیزند؛صحنۀافتتاحیۀ فیلم،شامل یک حرکت دوربین است که دوربین ازچشم انداز بسیار گستردهای از جمعیتی که جلوی شعبۀاستخدامی تجمع کردهاند،حرکت میکند و پایین میآید تاجایی که ریچی را در پیش زمینۀ تصویر نشان میدهد؛تراکهایی که دوربین همراه ریچی و ماریا،روی تپههای لمیزرع نزدیک آپارتمانشان انجام میدهد،یا آنهایی که همراهبرونو و ریچی در طول بحث و جدلشان در خیابان صورتمیگیرد،و یا حرکتهایی که دوربین روی شیب کناررودخانه،توام با قدم زدن ریچی به کار میگیرد،همه و همهجزو حرکاتی به شمار میآیند که بدون کوچکترین لغزش ولرزشی،با نرمی و طمأنینه در فضای باز اجرا میشوند.
در این لحظه تضاد بین نوعشخصیتهایی که در فیلمهای هالیوودی ترسیم میشوند،با شخصیتهایی که در فیلمهایی مثل دزدان دوچرخه&%03222RAFG032G% شاهدشان هستیم،چنان به گونهای کنایهآمیز،برجسته وعیان میشود که وقتی بیعلاقگی و بیتوجهی محضریچی را به موضوع پوسترها که با نهایت زیبایی و جذابیتجلوهگر شدهاند میبینیم،در مییابیم که چقدر زیبایی عرضهشده در تصاویر،با زندگی روزمرۀ ریچی بیگانه است."