خلاصه ماشینی:
"به استثنای آرژانتین،برزیل و مکزیک که استقلال اقتصادی نسبیشان حامی زیر ساختهای بومی سینمای آنها بود،قاره آمریکای لاتین تا حد بازاری برای عرضه و نمایش فیلمهای آمریکایی و اروپایی تنزل یافت.
امکانات مذکور به هیچوجه جرأت اقدام به فعالیتی بیش از یک تبلیغات نازل و حمایت از تولیدات انحصاری درون خانواده،یا تهیه فیلمهای خودستایانه از سبک زندگی برتر آنها،و نیز نهایتا دستورالعملهایی برای آموزش بصری گارد ملی نداشت.
به رغم همه کاستیهای خلاقانه PRODUCINE توانست در عین حال که به فقر فرهنگی رسانههای نیکاراگوئه دامن میزد،وسیلهای برای متمرکزسازی درآمدهای پخش ملی فیلم تامین کند.
رویکرد سینمای ساندینیستا به چالسش مذکور،به ناگزیر،سلب قدرت کامل از سازوکارهای خطابه فرهنگی،و در عین حال به کارگیریشان علیه مظاهر فرهنگ زدایی،دگردیسی ملی و سلطه روانی بوده است.
در عین حال این فیلمها،زمینههای آموزشی لازم برای فیلمسازان نیکاراگوئهای را نیز مهیا میکنند؛به خصوص برای تجربه اندوزی،اصلاح مهارتهای کسب شده در طی جنگ و نیز در خلال دورههای آموزشی فیلمسازی مکزیک و حتی پس از پیروزی در مرکز فیلمسازی کوبا (ICAIC) ،چنین آثار به شدت تدوین شده یا ریتم تند،نشان از روند فیلمسازی خلاق و توانمند در محیطی میدهد که«نایابی»تعیینکننده روش بازسازی اجتماعی است.
Noticieros غالبا ناگزیر به اعتماد بر مدارک و مستندات آرشیوی فیلمهای تهیه شده توسط رسته خبرنگاران و نیز رژیم سابق،تلاش میکند تا استفاده نوآورانهای از آنها برای پوشش«نبرد آزادی»به عمل آورد (مدارکی نظیر اخبار روزنامهها و مجلات،برنامههای خبری تلویزیونی و نیز عکسها)."