خلاصه ماشینی:
"سازمان ملل متحد که پس از جنگ ججهانی دوم جایگزین جامعهء ملل آن روز شد با این امید بهوجود آمد که در کشمکشها و اختلافهای بین دولتها و کشورها یک مرجع جهانی و قدرتمند و بیطرف باشد اما چون برای تعدادی از اعضای شورای امنیت حق وتو منظور شد، این کعبهء آمال ملل جهان نتوانست به وظائف خود به شایستگی عمل کند و مناقشات بین دولتها را به بسرعت و با عدالت حل و فصل نماید زیرا در هر مورد و در هر گوشه از جهان و در مورد هر مسأله و موضوع مورد اخلاف که شورای امنیت میخواست قدمی بردارد، «دم مبارک»یکی از اعضیا دارندهء حق وتو نمایان میشد و کمتر جائی بود که دم عریض و طویل یکی از این دولتها در آنجا مانع کار نشود."