خلاصه ماشینی:
"ضرب المثلهای فارسی را میتوانیم از لحاظ محتوا بهگونههای زیر تقسیم کنیم: 1-مثل،یا جملهی مثلی:جملهای است زبانزد گروهی از مردم که گوینده،یا سازندهی اصلی آن ناشناخته است: «در همیشه روی یک پاشنه نمیگردد»؛ «سری که درد نمیکند را دستمال نمیبندند»؛ «تنها بهقاضی رفته،خوشحال برمیگردد».
در زبان عربی،شامل ضرب المثلهای قیاسی و خرافی و همچنین ضرب المثلهاییکه از زبان نویسندگان و شاعران برجای مانده است،میشود و در زبان انگلیسی نیز شامل موارد زیر است: 1)Proverb; 2)Saying; 3)Aphorism.
در ادامه باید گفت که ضرب المثلهای زیادی نیز از فارسی بهزبانهای دیگر وارد شده است که از جملهی این ضرب المثلها نمونهی زیر را ذکر میکنیم: (18)-Mieder,wolfgang.
» در پایان این بحث باید بگوییم نمونههای بسیاری از ضرب المثلهای مشترک لفظی و معنایی میان این سه زبان و بهویژه میان زبانهای فارسی و عربی وجود دارد که این خود بیانگر ارتباطات و پیوندهای ریشهدار و ناگسستنی میان این زبانهاست؛ازاینرو ذکر این نکته لازم بهنظر میرسد که نمونههای یادشده در این مقاله،تنها قطرهای از اقیانوس بیکران ضرب المثلهای مشترک میان این سه زبان بهشمار میآید.
در بخش دوم،ضرب المثلهای سه زبان از جهت اشتراک لفظی و معنوی بررسی شد و به این نتیجه رسیدیم که بیشترین اشتراک لفظی و معنوی ضرب المثلها در میان دو زبان فارسی و عربی است.
در بخش سوم نیز ضرب المثلهای سه زبان را از لحاظ کاربرد بهدو گونهی گفتاری(عامیانه)و نوشتاری(رسمی)طبقهبندی کردیم و دریافتیم که ضرب المثلهای فارسی و انگلیسی گفتاری و نوشتاری،تفاوت چشمگیری باهم ندارند؛ولی ضرب المثلهای عربی از اینجهت،تفاوت بسیار فاحشی با یکدیگر دارند."