خلاصه ماشینی:
"وی پس از پژوهشی بنیادین مینویسد:آنچه نظریه ما را در جلوگیری از تدوین حدیث-جلوگیری از تدوین آن برای از بین بردن و پنهان ساختن احادیث نبوی درباره امامت علی(ع)و اهل بیت آن بزرگوار-تاکید میکند،این است که آنان افزون بر منع نگارش و تدوین،از نشر و روایت آن نیز با تمام توان جلو گرفتند.
در تعیین مصداق این آیه نیز استاد بیشتر و پیشتر از هر چیز به متن قرآن تکیه میکند و با مقارنه و تطبیق،محتوای آیه با حوادث زمان و واقعیتهای موجود در آن روزگار مینویسد: با توجه به مطالب بالا،کوچکترین شک و تردیدی باقی نمیماند که آنچه پیغمبر باید تبلیغ میکرده،همان موضوع ولایت و خلافت بوده که شرط قبولی اعمال است،چنانکه شیعه معتقد است و...
استاد در این بخش،از جنگهای جمل«صفین»و انگیزهها و پیامدهای آن سخن میگوید،و عوامل پیشرفت و چگونگی جباریتهای معاویه را مینمایاند و با عرضه گوشههایی از تاریخ و خیانتها و جنایتهای اصحاب زر و زور و تزویر،و ترسیم چهرهء تهیمغزان و تنگاندیشان و موضع زشت آنان در برابر علی(ع)و تحلیل چگونگی نیرنگها و تردستیهای سیاستبازان و مالا پراکنده شدن قشون علی(ع)بار دیگر مرثیهء مظلومیت علی(ع)را میسراید،و شداید و سختیهای علی(ع)را که پس از این ماجراها به نهایت رسیده بود بازمیگوید،و از عظمتهای روحی و شخصیت ممتاز آن بزرگوار عاقانه سخن میگوید،و موضع راستین امام را در مقابل حیلهها و نیرنگهای دشمنانش (به تصویر صفحه مراجعه شود) چهره منور سیاست علوی را به نمایش میگذارد و سیاست آمیخته به دروغ و نیرنگ مخالفان او را افشا میکند و آنگاه مینویسد: علی علیه السلام مجسم است؛آن حضرت فرمود:«ماییم موازین عدل در قیامت»."