خلاصه ماشینی:
"*چرای طی سالهای گذشته سطح زیر کشت و میزان تولید پنبه سیری نزولی داشته و هر سال با کاهش به مراتب بیشتری روبهرو شده است؟ با نگاهی به موارد مذکور مشخص است که موانع فراروی توسعه کشت پنبه پیش از آنکه بنیانی و اساسی باشد،ناشی از ضعف مدیریت و برنامهریزی است،والا چگونه ممکن است کشورهای همجوار،مانند ترکیه و پاکستان و به خصوص کشور تازه به استقلال رسیده ترکمنستان،که تنها حدود 041 هزار کیلومتر مربع (سه برابر استان مازندران)زمینهای قابل کشت در اختیار دارد،توانستهاند در تولید و صادرات پنبه از نظر کمی و کیفی مقام و منزلتی خاص در تولید جهانی پنبه را به خود اختصاص دهند،اما روند تولید این محصول در ایران کاهنده است؟ به هر تقدیر،جا دارد که در سیاستگذاریهای کشاورزی کشور،بهویژه در زمینه تولید پنبه و فرآوریهای مربوط بهگونهای پویا تجدیدنظر شود، واقعیتی که بیتردید چنانچه بهگونهای سنجیده با آن برخورد شود،میتواند علاوه بر ایجاد فرصتهای شغلی جدید که در اداره امور کشور از نان شب واجب تر است،رشد و توسعه اقتصادی کشور را نیز تا حدود زیادی قرین موفقیت سازد."