خلاصه ماشینی:
"{Sبحریست بحر عشق که هیچش کناره نیست#آنجا جز آنکه جان بسپارند چاره نیستS}پس به رسم مالوف اولیای خود که سپاس مخلوقو مومن رونق‌افزای را لازمۀ مکرمت و شکر یزدان پاکمی‌دانستند،به پیشواز معرفت تنی چند از این بزرگانمی‌شتابیم و بر تلاش و کوشش فراتقدیرشان ارجمی‌نهیم،و خدای بزرگ را بر نعمت‌های بی‌پایانشسپاسگزاریم.
پدر بزرگوار ایشان:زاهد وارسته،مرحوم آیت اللهحاج شیخ محمد حسین سبحانی خیابانی1،یکی از عالمانو فقیهان تبریز بود که بیش از 50 سال به کار تدریس،تألیف،راهنمایی مردم و پرورش شاگردان اشتغالداشت.
آیت الله حاج شیخ جعفر سبحانی،پس از فراغت ازتحصیلات ابتدایی،در مکتبخانۀ مرحوم میرزا محمودفاضل(فرزند فاضل مراغی از شاگردان شیخ اعظمانصاری)به فراگیری متون ادب پارسی پرداخت.
علوم ادبی را نزد مرحومان:حاج شیخ حسیننحوی و شیخ علی اکبر نحوی،و بخشی از مطول،منطقمنظومه و شرح لمعه را در محضر علامۀ بزرگوار میرزامحمد علی مدرس خیابانی صاحب ریحانة الأدب(م 1373 ق)بیاموخت و این همه پنج سال(تا 1365 ق)به طول انجامید.
باقیماندۀفرائد الاصول2را نزد مرحوم آیت الله حاج میرزا محمد&%00603DMKG006G%"
(
, 
, 
)
