خلاصه ماشینی:
"علامه طباطبائی رضوان الله علیه به دو نکتهء جالب توجه میکنند:یکی اینکه ارباء و نمو دادن صدقات و محق و نقصان ربا مختص به آخرت نیست بلکه این نتیجه هم در دنیا است و هم در آخرت،چون دادن صدقات اعم از واجب و مستحب درواقع انتشار دادن رحمت است و نتیجهء آن محبت و حسن تفاهم و تألیف قلوب است و امنیت را در جامعه گسترش میدهد و فقر و محرومیت و نابرابریهای اقتصادی را از میان میبرد و دلها را از گرایش به سوی غصب و دزدی و افساد و اختلاس بازمیدارد و باعث اتحاد و مساعدت و معاونت میشود و راههای فساد و نابودی اموال را میبندد که درنتیجه موجب افزایش مال و ثروت در دنیا میشود.
51 در درستی این برداشت که تهدید از ترک انفاق در موارد واجب علاوه بر زکات است، مرحوم علامه رحمت الله علیه به روایتی که ابن عباس دربارهء ابوذر نقل میکند استناد میفرمایند:از شعیب،از سیف،از محمد بن عوف،از عکرمه،از ابن عباس روایت شده که گفت: «وقتی ابوذر وارد بر عثمان شد،کعب الاحبار هم نزد عثمان نشسته بود،ابوذر به عثمان گفت: شما از مردم تنها به این مقدار راضی نشوید که یکدیگر را اذیت نکنند بلکه باید وادار کنید مردم را بر اینکه علاوه بر این به یکدیگر دستگیری هم بکنند،حتی از مؤدی زکات اکتفا به دادن زکاتش نکنید،بلکه زکاتدهنده باید علاوه بر زکات به همسایگان و برادران نیز احسان نموده و صلهء رحم هم بهجا آورد،کعب الاحبار گفت:کسی که واجبش را پرداخت دیگر چیزی بر او نیست،ابوذر عصای سرکجی که همراه داشت برداشته و بر سر کعب کوبید."