چکیده:
یکی از اهداف مهمی که دولتها باید در نظر داشته باشند، اتخاذ سیاست مالی به گونهای است که به کاهش فقر منجر شود. یک نظام مالی را به شرطی میتوان فقیرگرا تلقی کرد، که عملکرد آن به نفع فقرا باشد. در بسیاری از کشورها، دولتها دانسته یا ندانسته، سیاستهایی را اتخاذ میکنند که به نفع ثروتمندان است. در نتیجه، کاهش فقر به کندی انجام میگیرد، درحالیکه امحائ فقر یک هدف ملی و بینالمللی است. با توجه به اهمیت موضوع و در راستای هدف کاهش فقر، در این مقاله، به ارزیابی یکی از سیاستهای مالی دولت برای کاهش فقر پرداخته شده است. از این رو، ابتدا با توجه به روش کاکوانی و سان، کشش قیمتی فقر برای کالاهای خوراکی مشمول یارانه و مالیات برای دو منطقه شهری و روستایی در سال 1383 محاسبه شده است. این کشش، اثر کل تغییرات قیمت بر فقر را نشان میدهد. اثر کل، مجموع آثار درامدی و توزیع مجدد است. در حقیقت، اثر توزیع مجدد تعیین میکند که آیا تغییرات قیمتی به نفع فقراست یا به ضرر آنها. سپس با محاسبه شاخص اصلاح قیمتی فقر، در مورد این که چه کالاهایی باید مشمول مالیات یا یارانه باشند، قضاوت شده است. این شاخص برای نسبتهای شکاف فقر و شدت فقر محاسبه شد. نتیجه عمده بهدست آمده، حاکی از آن است که افزایش قیمت همه گروههای کالایی، بیشتر به ضرر فقراست تا ثروتمندان و لذا باید کالاهای مشمول مالیات از مالیات معاف شوند و کالاهای یارانهای باید همچنان مشمول یارانه باشند. ضمنا باید توجه داشت که تحلیلها و نتایج این تحقیق بدون توجه به مقوله کارایی است و صرفا توزیع مجدد مورد توجه بوده است.
In this paper، using Kakwani-Son method، price elasticity of poverty is calculated for taxed edible goods in the year 2004. This elasticity shows the total effect of price changes on poverty. The total effect is the sum of redistribution and income effects of price change. In fact، the redistribution effect tells us whether an increase in the price of a commodity hurts the poor more than the rich. Then we calculate the price poverty index for poverty gap ratio and the severity of poverty ratio. This index can be utilized to improve the tax or subsidy system so that social welfare is maximized.
خلاصه ماشینی:
"البته باید توجه داشت که شاخص قیمتی اصلاح فقر برای کالاهای مختلف، بهطور قابل توجهی متفاوت است، مثلا این شاخص در مناطق شهری برای نسبت شدت فقر در مورد انواع شیر خشک، گندم و انواع نان، قند و شکر، روغن نباتی و ماکارونی و رشته بهترتیب برابر با، 19/4،46/3، 01/3، 83/2 و 80/2 است، در حالی که در مورد کالباس و سوسیس، همبرگر، انواع گوشت قرمز بهترتیب برابر با، 27/1، 35/1 و 49/1 است.
جدول 4 - یارانه پرداخت شده بابت برخی از اقلام عمدة کشاورزی در سال 1383 نام کالا مبلغ به میلیارد ریال گندم 8/14048 برنج، روغن نباتی و قند و شکر 9/3622 پنیر 3/514 شیر 2/1743 گوشت 504 مآخذ: سایت اینترنتی سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولید کنندگان جدول 5 - نرخ مالیات گروه کالاهای خوراکی مشمول مالیات در سال 1383 گروه کالا نرخ ماکارونی و رشته 3% انواع بیسکوییت و کیک 3% کالباس و سوسیس 3% همبرگر 3% انواع مواد لبنی (غیر شیر و پنیر) 3% چاشنیها و سایر ترکیبات خوراکی 3% نوشابهها 15% مآخذ: سایت اینترنتی سازمان امور مالیاتی کشور جدول 6- سهم گروه کالا در هزینههای خوراکی دهکهای درامدی مختلف (شهری) 83 دهم نهم هشتم هفتم ششم پنجم چهارم سوم دوم اول دهکهای درامدی ردیف 1161 1162 1162 1162 1162 1162 1162 1162 1162 1162 تعداد کالا 0."