چکیده:
این مقاله با نگاهی به سیر تغییرات آموزش شهرداریها و مدیران شهری در ایران از گذشته تا حال،کوشیده است به توصیف و ارزیابی این آموزشها دست یابد.آغاز جدی فعالیتهای آموزشی برای مدیران شهری،زمان اوایل شروع به کار اتحادیه شهرداریهای ایران در سال 1337 قلمداد شده است. بعد از انقلاب اسلامی نیز این فعالیتها با تأخیری چندین ساله با اقدامات معاونت عمرانی وزارت کشور در غیاب سازمان شهرداریها پی گرفته شد تا اینکه نهایتا در سال 1381 سازمان شهرداریها از این معاونت مستقل گردید و کار خود ررا ادامه داد. برنامههای آموزشی قبل از انقلاب به دو نوع تقسیم شده است:1)آموزشهای بدو خدمت و 2)آموزشهای ضمن خدمت.برنامههای آموزشی بعد از انقلاب نیز در سه دسته جای گرفته است که عبارتند از:1) آموزشهای با هدف فرهنگسازی،2)آموزشهای تربیت مدیران شهری،و 3)آموزشهای کوتاه مدت. پس از نقد و ارزیابی آموزشهای موجود استفاده از روش«تحقیق حین عمل»بهعنوان استراتژی آموزش مورد تأکید و توصیه قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"در اساسنامه این اتحادیه چنین آمده است:«هدف اتحادیه عبارت است از راهنمایی شهرداریها بهمنظور برقراری روش جدید اداری و انطباق طرز کار آنها با اصول معمول در کشورهای مترقی جهان از طریق اقدامات ذیل:الف)تشکیل کنفرانسهای ماهانه و سالانه،انتشار نشریات سودمند و تأسیس کلاسهای آموزشی و کتابخانه،ب)جمعآوری و تمرکز اطلاعات مربوط به شهرداریهای ایران و جهان و تبادل اطلاعات لازم،ج)تشویق مردم برای همکاری بیشتر در امور محلی،و د)ایجاد همکاری بین شهرداریها و سازمانهای دولتی بهمنظور رفاه اهالی شهر»)همان،سند شماره 4 به تاریخ 0431/6/81).
3)کلاسهای مدیریت شهرداری و مدیریت مالی:اولین دوره این کلاسها در پاییز سال 2431 در دانشکده علوم اولین اقدام در زمینه آموزش شهرداریها و مدیران شهری،تألیف کتاب«آموزش طرح ریزی شهر برای شهرداریهای ایران»به وسیله مهندس گیبس-ازمأموران سازمان اصل 4 ترومن در ایران-بود.
باتوجه به مندرجات دفترچه آزمون کارشناسی ارشد سال 3831،این دوره بهعنوان یکی از گرایشهای رشته«مدیریت اجرایی»در نظر گرفته شده است و شرط ورود به این دوره، داشتن پنج سال سابقه کار در امور مرتبط با شهر و مدیریت شهری است.
اگر قرار است دوره مذکور افرادی را برای تصدی مشاغل مدیریت شهری تربیت کند،براساس اصول علمی برنامهریزی درسی میبایست به جای استفاده از الگوهای موضوعات مجزا از الگوهای برنامه درسی مهارت محور و به خصوص الگوی پودمانی استفاده شود.
در کل باید گفت که به دلیل نوپا بودن آموزشهای مدیریت شهری بعد از انقلاب نمیتوان به شکل علمی و دقیق میزان اثر بخشی آنها را مشخص کرد،چرا که دورههای کارشناسی ارشد مدیریت شهری تاکنون برای دورههای بسیار محدودی دانشجو پذیرفته و دورههای کوتاه مدت نیز از اواخر سال 18 شروع شده است و گزارشهایی از ارزشیابی آنها منتشر نشده است."