چکیده:
با شتاب روزافزون علم و آگاهی در دنیای امروز،شرکتهای به منظور تطابق با شرایط متغیر محیطی مجبور به استفاده از تکنولوژی اطلاعات میباشند و سرمایهگذاری در این تکنولوژی به سرعت در حال افزایش است.سنجش اثرات اینگونه سرمایهگذاری در بازده و کارائی شرکتها تاکنون در تحقیقات بسیاری بررسی گردیده است که نتایج یکسانی نیز به دست ندادهاند.در این تحقیق به منظور سنجش اثرات سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات بر کارائی شرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار تهران از مدلهای تحلیل پوششی دادهها استفاده شده است.نتایج مبین این است که مدلهای تحلیل پوششی دادهها مدلهای مناسبی برای رتبهبندی و ارزیابی کارایی واحدهای تصمیمگیری هستند و همچنین مدل چارنز،کوپر و رودز(سی-سی-آر)نسبت به مدل بنکر،چارنز و کوپر(بی-سی-سی)از نظر تکنیکی کاراتر است.
Today companies are operating in a changing environment، so they have to cope themselves with these changing environment using different tools such as Information Technologies. In this case using this technology is increasing overtime. Measuring the impact of these technologies on company’s efficiency and outputs has been on a long debate. In this article we applied Data Envelopment Analysis (DEA) to measure these effects and to rank Iranian Stock Exchange listed companies. Results showed that DEA is a very strong technique in measuring the IT investment outputs based on efficiency rankings، also the BCC model of DEA is more powerful.
خلاصه ماشینی:
"در این تحقیق به منظور سنجش اثرات سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات بر کارائی شرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار تهران از مدلهای تحلیل پوششی دادهها استفاده شده است.
com مقدمه در این مقاله با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی دادهها که یک مدل قدرتمند ریاضی برای رتبهبندی واحدهای تصمیمگیری مشابه میباشد،میزان کاارئی بیش از یک صد شرکت سهامی عام حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در به کارگیری از تکنولوژی اطلاعات جهت ارتقای شاخصهای عملکردی و بطور اخص مالی مورد بررسی قرار میگیرد.
کدام یک از مدلهای تحلیل پوششی دادهها برای اندازهگیری کارائی نسبی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بهرهگیری از تکنولوژی اطلاعات،مناسبتر است؟ مبانی نظری تحقیق از بعد تئوریک و براساس گفتههای بنکر،کافمن و محمود[5]هیچ اجماعی در تحقیقات مربوط به سیتمهای اطلاعاتی چه در نگرش بهینه،چه در شاخصهای ارائه شده و چه در سطح تجزیه و تحلیل،برای استفاده در اندازهگیر ارزش تجاری یا استراتژیک سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات توسط سازمآنها وجود ندارد.
همانگونه که در نگاره (1)نیز مشاهده میگردد برای هر شرکت چهار عدد کارائی محاسبه شده که به ترتیب عبارتست از: امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل CCRo امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل CCRi امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل BCCo امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل BCCi امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل اندرسون-پترسون برای مدل CCRo (CCRo-AP) امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل اندرسون-پترسون برای مدل CCRi (CCRi-AP) امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل اندرسون-پترسون برای مدل BCCo (BCCo-Ap) امتیاز و رتبه کارایی حاصل از اجرای مدل اندرسون-پترسون برای مدل BCCi (BCCi-AP) لازم به یادآوری است که نتایج حاصل از اجرای مدلهای تحلیل پوششی دادهها شامل امتیاز کارایی است که در واقع مقدار بهینه تابع هدف برنامهریزی خطی مدل برای هر کدام از واحدهای تصمیمگیری است و همانطور که در بخش معرفی مدلها بیان شد،این امتیاز بر مبنای 1 محاسبه شده است به این ترتیب که واحدها کارا واحدهایی هستند که امتیاز آنها عدد 1 بوده است و واحدهایی که امتیاز کمتر از عدد 1 کسب کردهاند ناکارا محسوب میشوند."