چکیده:
تاکنون بر اساس فرضیات کندال، عقیده بر آن بوده است که ضعف هر یک از عضلات چهارگانه کمربند کمری – لگنی، با تاثیر بر لگن خاصره و مهره های کمری، در میزان قوس کمر تغییر پدید می آورد. اما برخی تحقیقات اخیر، با تردید به صحت این مطلب می نگرند. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط میان حداکثر قدرت ایزومتریکی عضلات کمربند کمری – لگنی با میزان قوس کمر بود. بدین منظور، 107 دانشجوی مرد سالم و غیر ورزشکار با میانگین سن 21.85±1.75 سال، وزن 70.88±10.50 کیلوگرم، و قدت 177.12±6.16 سانتی متر به صورت تصادفی انتخاب و به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کردند. میزان قدرت عضلات با دینامومتر دیجیتال و آزمون پایین آوردن مستقیم پاها و میزان زاویه قوس کمر با خط کش منعطف اندازه گیری شد، به طوری که میانگین قدرت عضلات اکستنسور کمری، فلکسور و اکستنسور مفصل ران (بر حسب کیلوگرم) و شکم ( بر حسب درجه) به ترتیب برابر با 52.96±20.17، 22.12±5.73، 15.56±4.46، و 48.76±16.46 و میزان زاویه قوس کمر برابر با 38.04±7.51 به دست آمد. یافته های تحقیق با استفاده از روشهای آماری همبستگی بین متغیرها تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین قدرت هیچ یک از عضلات مذکور با میزان قوس کمر ارتباط معناداری وجود ندارد (P>0.05). در نتیجه، با توجه به یافته های حاصل، به نظر نمی رسد میزان ضعف یا قدرت هر یک از عضلات چهارگانه کمربند کمری – لگنی به صورت جداگانه و بدون توجه به تعادل میان آنها بتواند در تغییرات میزان قوس کمر موثر باشد.
خلاصه ماشینی:
"لازم به ذکر است که غالب این تحقیقات تنها به بررسی ارتباط میان قدرت یکی از عضلات چهارگانهء کمری-لگنی،یعین عضلات شکم با میزان قوس کمر پرداختهاند و تنها کیم در سال 2006(21)علاوه بر عضلات شکمی،عضلات اکستنسور کمری را نیز مطالعه کرد.
)، همچنین پرداختن به یک و یا حد اکثر دو گروه عضلانی از عضلات چهارگانهء کمربند کمری- لگنی،این تحقیقات در نظر دارد تا به بررسی ارتباط میان حد اکثر قدرت ایزومتریکی عضلات چهارگانهء کمربند کمری-لگنی با میزان قوس کمر بپردازد و به این سؤالات پاسخ دهد که آیا میان حد اکثر قدرت ایزومتریکی عضلات مذکور با میزان قوس کمر حقیقتا ارتباط معناداری وجود دارد؟و یا میزان قدرت هریک از این عضلات به صورت جداگانه میتواند بر میزان انحرافات قوس کمری مؤثر باشد؟روششناسی 107 دانشجوی مرد سالم و غیر ورزشکار با میانگین سن 75/1-85/21 سال،وزن 50/10-88/70 کیلوگرم،و قد 16/6-12/177 سانتیمتر به عنوان آزمودنی در تحقیق حاضر شرکت نمودند.
در نتیجه و با توجه به این تحقیق و دیگر تحقیقات اخیر،به نظر نمیرسد میزان حد اکثر قدرت ایزومتریکی عضلات شکم به صورت جداگانه و بدون توجه به عملکرد سایر عضلات کمربند کمری-لگنی و تعادل موجود در بین آنها بتواند در انحرافات قوس کمر مؤثر باشد.
بنابراین،با توجه به نتایج تحقیق حاضر و غالب تحقیقات اخیر(4،5،16،21، 25،27،34،36،37)،به نظر نمیرسد که ارتباط معناداری میان حد اکثر قدرت ایزومتریکی هریک از عضلات کمربند کمری-لگنی به صورت جداگانه و بدون توجه به تعادل عضلانی میان آنها با میزان قوس کمری در افراد سالم و غیر ورزشکار وجود داشته باشد."