چکیده:
مقولهای به نام هویت سابقهای به بلندای تاریخ دارد.آن زمان که انسان احساس کرد باید به کیستی و چیستی خود در برابر طبیعت و ماورای طبیعت پاسخ گوید،هویت متولد شد. در مقاله حاضر به منظور روشن شدن حقیقت مفهوم هویت،سعی شده با استفاده از مطالعه اسنادی،این مفهوم در سه بخش شامل اصطلاحشناسی و بررسی مفاهیم هویت،هویت در معماری، و بحران هویت در معماری معاصر ایران،در حوزههای علوم اجتماعی،علوم انسانی،و معماری و شهرسازی مورد بررسی قرار گیرد،بهطوریکه نتایج به دست آمده در طراحیهای متکی بر مسئله هویت به کار گرفته شود. این مقاله در نهایت به این نتیجه میرسد که هویت بیش از آن که معطوف به گذشته باشد به بینش افراد مرتبط است،زمان حال را دربر میگیرد و تقاضا برای بهرهمندی از آن ریشه در نیازهای فردی و جمعی شهروندان در محیط شهر دارد.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله برآنیم به این پرسش پاسخ دهیم که مفهوم هویت در معماری چیست و بحرانهای هویتی چه پیامدهایی در معماری معاصر ایران داشته است؟لازمه پاسخ به این پرسش باز کردن مفاهیم و پاسخ به پرسشهای دیگری است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: هویت چیست؟هویت کاذب به چه معناست؟آیا باید به اثبات در مقوله هویت اعتقاد داشت یا به تغییر؟آیا استفاده از نمادهای باستانی در معماری هویتزاست؟و...
این ابهام شاید به این دلیل باشد که هویت خود هویت ثابتی ندارد و مرتبا در حال تغییر و تحول است و در زمانها و مکانهای مختلف و از دید جوامع مختلف و فرهنگهای بشری،همچنین در حوزههای مختلفی که این مسئله در آن مطرح میشود مفهوم خود را عوض میکند.
وی معتقد است که بین فرد و محیط زندگیاش ارتباط و احساس تعلقخاطر به وجود نخواهد آمد مگر آنکه قادر به شناخت عمیق و تشخیص آن باشد و توان درک تمایز آن نسبت به محیطهای دیگر را نیز داشته باشد،و بداند در چه زمانی و به چه صورت پاسخ مناسبی به کنشهای انجام یافته در آن محیط بدهد.
حال اگر قرار باشد ما در کنار یک اثر تاریخی بنایی احداث کنیم آیا برای احترام و ارزشگذای و حفظ هویت آن بنا میبایست ساختمان جدید مطابق همان معیراها به لحاظ فرم،شکل و حتی استفاده از همان مصالح ساخته شود؟در این صورت یادمانهای دوره ما برای آیندگان چه خواهد بود؟ معماری و زندگی آیینه تمام نمای یکدیگرند."