خلاصه ماشینی:
"تاریخچهی دامپزشکی در ایران در سفرنامهی فیثاغورث راجع به زرتشت و آئینش نوشته شده که زرتشت از فن دامپزشکی و درمان حیوانات اطلاع داشته است.
در کتاب اوستا مطالب متعددی دربارهی پرورش حیوانات و روش درمان بیماریهای دام وجود دارد.
مسؤولیت پرورش و درمان بیماریهای حیواناتی مانند اسب،گاو،گوسفند،سگ و پرندگان به عهدهی دامپزشکان بوده است.
اسب در ارتش ایران باستان نقش بسیار ارزنده و مهمی داشته است.
در زمان داریوش،رئیس ادارهی دامپزشکی ارتش،مقام سپهبدی و فرماندهی دستهی سوارهنظام را به عهده داشته است.
فن دامپزشکی در حدود 500 سال بعد از میلاد مسیح در ایران به صورت علمی درآمده است.
هدف از ساختن مدرسهی دامپزشکی در آن زمان درمان اسبان ارتش بوده است.
دامپزشکان به نگارش کتبی با عنوانهای پرورش اسب،فن سوارکاری،درمان بعضی بیماریهای غیر عفونی و عفونی و چگونگی استفاده از اسب در جنگ پرداختهاند.
پس از این آموزشها، برای اجازهی کار از افراد متقاضی آزمون اصلی دامپزشکان گرفته میشد."