خلاصه ماشینی:
"پرسشیابی پژوهش به جای آنکه در قالب«مکاتب»و«طرفداران مکاتب»به توری فیلم بنگریم،شایسته است که پیگیر جریانها و گرایشهای متنوع در قالب«پرسشها»و نکات«مسئلهساز و بحثانگیزی1» که سمت و سوی معینی دارند باشیم: -سینما چیست؟ -چه چیزی سینما را از هنرهای مجاورش متمایز میکند؟ -آیا فیلمساز را میتوان با مؤلف مقایسه کرد؟ -دستگاه2(کار)سینما چیست؟ -آیا سینما ذاتا برخی از انواع محتوا یا الگوهای بنایی را ترجیح میدهد؟ -واقعگرایی چیست؟ -چه بدیلهایی در برابر واقعگرایی وجود دارد؟ -ژانر در سینما چگونه عمل میکند؟ -پارامترهای سبک سینمایی(فیلمیک)چیست؟ -تماشاگر فیلم چه میخواهد؟ تماشاگران چگونه روایت فیلم را درک میکنند یا با شخصیتهای آن همذاتپنداری میکنند؟ تماگران چگونه به لحاظ تمایلات یا خواستههایشان از یکدیگر متمایز میشوند؟ الگوها یا وجوه روایت در سینما کدامند؟ سینما چگونه نژادگرا،جنسیتگرا و...
با آنکه بعضی چنین استدلال میکنند که تئوری فیلم را میتوان بدون توسل به زبانشناسی یا روانکاوی یا نظریه انتقادی نژادی بررسی و یا عنوان کرد،اما طبیعی است که هر پژوهشگری مراجعه به این حوزهها را بر چشمپوشی از آنها ترجیح میدهد.
گزینیش منابع(مقالات) معیارهای پژوهشگر برای گزینش و استفاده از منابع تئوریهای جدید فیلم(چنان که اشاره شد،این منابع عمدتا از مقالات نظری/پژوهشی تشکیل شده است)معیارهایی کاملا متنوع خواهد بود.
با آنکه دید مشخصا رسانههای یا دیدن ویژگیهای در خور یک رسانه و یا تشخیص این که کدام ویژگیها یا صفات منحصر به رسانه فیلم است،به اندازه کافی اهمیت دارد،اما این هم امری مهم است که راه نظریهپردازی سینما را از مسیر تاریخ یا راه نظریهپردازی از مسیر دیگر هنرها را نبندیم،در پژوهش پیرامون تئوریهای جدید فیلم باید روشهایی را اتخاذ کرد که با متد ماهیت این تئوریها هماهنگ باشد.
در این فرآیند،پژوهشگر سعی میکند از3محدود سازی»سه حوزه اصلی در مطالعات تئوری فیلم که به شدت غیرسازنده است پرهیز کند و پیش داوری حاصل از این«محدودسازی»را به پژوهش خود راه ندهد."