خلاصه ماشینی:
"این حقیقت دارد که در بیشتر آثار هنری-همچون نقاشی،مجسمهسازی،عکاسی و ویدئو-استفاده از تکنولوژی دیجیتال به عنوان ابزاری برای خلاقیت در زمینههای هنرهایشان رایج شده است.
یک اثر این را القاء میکند که از طریق دست کارهای دیجیتالی خلق شده که ممکن است در ابتدا به وسیله تکنیکهای سنتی خلق شده باشد.
ویژگیهای بنیادینی در مورد دیجیتال وجود دارد که یکی از پایهای ترین آنها این است که رسانه اجازه هرنوع دستکاری را میدهد و ساختاری یکپارچه از فرمهای هنری میسازد.
در این بخش،استفاده از تکنولوژیهای دیجیتالی به عنوان ابزاری برای خلق اشیاء هنری و تأثیرات زیباشناسی آنها از طریق تعدادی مثال کلیدی به بحث گذاشته خواهد شد.
اولین تجربههای خلق تصویر دیجیتالی و محصولات آن،همچون آثار هنرمند آمریکایی«چارلز اسکوری»از نمایش بعضی ویژگیهای اصلی تصویر کامپیوتری،از جمله فرمهایی که از طریق توابع ریاضیات و تکرار آنها به دست آمده،به وجود آمدهاند.
تصویر هوشیارانه دیگری در اثر هنرمند آمریکایی چارلز کوهن(1968)دیده میشود که بر گرفته است از آشیو دیجیتالی انیجکت پرینت (2001)12b و اندی Andie (2001)04 این اثر کیفیت جدیدی از نمایش قرینهسازی انتزاعی از طریق پاک کردن را به نمایش میگذارد.
گذشته از دستکاریهای دیجیتالی،تصاویر حالت اصلی و اورجینال خود را از دست ندادهاند،اما هم در طرح و رنگ و هم در فرمها فاصله زیادی با یک شخصیت انیمیشنی دارد(ویژگی متمایز شخصیتای انیمیشنی این است که آنها قابلیت تغییر شکل و تبدیل شدن به افراد مختلف را دارند.
در حالی که سطح مشترک مدنظر نی چواتال در نقاشیهای او خود را نشان میدهد،هنرمند آلمانی جاکم هندریکز(1957)از تکنولوژی دیجیتالی به عنوان سطح مشترکی که قابلیت نمایش مستقیم نگاه خیره هنرمند را دارد استفاده میکند."