خلاصه ماشینی:
"ایران، 5/8/80 مقاله حاضر نقدی بر نوشتار آقای حجاریان با عنوان «عرفی شدن علیه عرفی شدن» (1) است.
حجاریان با ارائه دو تعریف از عرفی شدن که عبارت است از «جدا شدن نهاد سیاست از نهاد دین» و «عبور از ساحت قدسی به ساحت عرفی»، در صدد بود نشان دهد که جدایی دو نهاد فوق از عرفی شدن مفاهیم دینی جلوگیری میکند و ادغامشان در یکدیگر از قدسیت دین و عالمان دینی میکاهد.
آقای حجاریان احترام صوری به آداب یا عالمان دینی را نشانه مقدس بودن دین شمرده است؛ حال آنکه اولیای دین در طول تاریخ معمولا از چنین احترام و تقدسی نزد مردم برخوردار نبودهاند.
مقاله همچنین به نقد فهم آقای حجاریان از روایات و سخنان امام خمینی پرداخته است؛ اما به نقد مبانی تئوریک گفتههای آقای حجاریان اشارهای نمیکند."