خلاصه ماشینی:
"بنیادگرایان اسلامی ادعا میکنند که نماینده انتخاب و گزینش آزاد جوامع خویش هستند؛ چه این مطالبات به شکل درخواست برای اجرای شریعت توسط دولت بروز کند (زمانی که مسلمانان در اکثریت هستند) و چه سر نهادن داوطلبانه به روابط اجتماعی و مشی زندگی فردی باشد (زمانی که مسلمانان در اقلیت باشند).
نویسنده در پایان تصریح میکند که چون همه جوامع اسلامی در حال حاضر به ملت ـ دولت (1) هایی پیوستهاند که بخشی از نظام سیاسی و اقتصادی جهانی به حساب میآیند، از این رو ادعای هویت اسلامی از سوی آنان نمیتواند مثل گذشته مطرح شود و از اینجا نتیجه میگیرد که خودتعینگری (خودمختاری) نمیتواند به آن معنا باشد که مردم یک کشور در انجام هر کار مطلوب خویش کاملا آزاد باشند."