خلاصه ماشینی:
"انسانشناسی فلسفی با انسانشناسی علمی تفاوتهایی دارد؛ در میان عالمان انسان شناس بیشتر ابعاد کمی و تجربی پدیدههای انسانی مد نظر است؛ اما در انسانشناسی فلسفی، هدف کوشش برای جمع زدن دستاوردهای علوم مختلفی است که درباره انسان وجود دارد.
انسانشناسی منحصر به فلسفه نیست و در دایره علوم و ادیان نیز مطرح است.
به نظر ایشان، کمتر اثری از فیلسوفان مسلمان را میتوان یافت که در آن، مباحث مربوط به انسان ،به گونهای حاشیهای یا پراکنده به چشم نخورد؛ اما تاکنون به صورت متمرکز بر روی این موضوع کار نشده است.
موضوع انسان از منظر فلسفی و حتی از منظری غیر فلسفی کمتر در آثار فلاسفه ما به صورت متمرکز رخ مینماید.
سؤال دیگری که درباره انسانشناسی فلسفی بنیادین پیش میآید و آقای بهشتی بدان پاسخ میگوید، آن است که آیا آنجا که ظاهرا چیستی انسان تنها از طریق تجلیات بیرونی وجود انسانی قابل دریافت است و شناخت این تجلیات را نیز علوم مختلفی نظیر تاریخ و جامعهشناسی و..."