خلاصه ماشینی:
"خمیرمایه این اصطلاح را مشارکت مردمی از طریق احزاب و گروه‌های تصمیم‌گیرنده و عدم تمرکز قدرت در دست یک فرد یا دولت تشکیل می‌دهد.
در جامعه پلورال، مشارکت سیاسی به حضور افراد در انتخابات منحصر نمی‌شود.
حضور نیرومند احزاب و گروه‌ها در چنین جامعه‌هایی به افزایش تصمیم‌گیری مردم از طریق احزاب می‌انجامد و موجب نظارت بیشتر بر کار دولتمردان سیاسی می‌شود.
از سویی احزاب، علاوه بر نقش جهت‌دهی به دولت و نظارت بر آن، تفکر مشارکتی را نیز تقویت می‌کنند و با آموزش اعضا، آنان را به‌طور خودکار به مشارکت فرامی خوانند.
در جامعه کثرت‌گرا تفکر مشارکتی نسل به نسل منتقل می‌شود که البته ممکن است با تغییراتی نیز همراه باشد.
اما اصلی‌ترین و درونی‌ترین ویژگی این جوامع، آزادی‌های فردی و اجتماعی است؛ ویژگی‌ای که بدون آن نه تنها حزب وانجمنی باقی نمی‌ماند تا مشارکت حاصل شود، بلکه انقلاب‌های اجتماعی موجب زوال حاکمیت می‌شود."
(
, 
, 
)
