خلاصه ماشینی:
"آقای جلالیزاده با استناد به آیاتی از قرآن کریم، اسلام را دین منطق و استدلال و رحمت معرفی میکند؛ نه لعن و نفرت و نزاع.
در مقابل، آقای محدثین معتقد است اینکه اسلام دین محبت و مودت است، بدان معنا نیست که در فرهنگ قرآنی، لعن و نزاع هیچ جایگاهی نداشته باشد.
آقای جلالیزاده جملاتی را در نهی از سب و فحاشی آوردهاند که از نظر ناقد، فاقد منطق است؛ چرا که سب و دشنام غیر از لعن است.
آقای جلالیزاده معتقد است مصاحبت با پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم اکسیری است که انسان را در خلال لحظهای واحد به مقامی میرساند که اهل عرفان، پس از سالها به آن نمیرسند و نتیجه گرفته است که اصحاب رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم ممکن نیست به باطل متمایل شوند.
در مقابل، ناقد معتقد است اعتقاد به ایمان همه اصحاب، در تعارض با قرآن کریم است؛ چرا که قرآن منافقین را حیلهگر، مریضالقلب، مفسد و..."