خلاصه ماشینی:
"دیتر اپلت در سال 9791 به عنوان خواننده به اپرای المان اطلاع داد که میخواهد کاملا بر روی ثبت اخلاقگرایی،آسیبپذیری و دگرگونی مورد علاقهی خودش در عکس متمرکز شود.
در دهههای شصت و هفتاد، عکاسی اغلب به عنوان سند دیداری تحقیقات هنری صحنه،بازی و اجرا به کار گرفته میشد،اما روش کار دیتر اپلت کاملا متضاد این بود.
درحالیکه در«مبدا7» (0891)او یکبار دیگر به طبیعت بشر اشاره میکند که به نظر میرسد در عصر باز تولید صنعتی همهی ارتباطهای جهانی خود را رها کرده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) عکسهای اپلت همگی تصاویری از خود وی،چهره،دستها و...
جادوی این تصاویر بیش از آن است که توسط فنون حرفهای عکاسی و تعاریف گستردهی آنها ایجاد شود.
این عکسها مانند آن است که زندگی در رسانهی عکس تثبیت شده باشد تا خود را به جهان دنیوی طبیعت کهن بشری بسپارد."