خلاصه ماشینی:
"در ادامه مقاله نویسنده به مبحث اصلی یعنی نفی بدعتانگاری عزاداری بر امام علیهالسلام ، میپردازد و یادآور میشود که در منابع شیعی روایات متعددی در باب درستی و ثواب گریه بر امام حسین علیهالسلام وجود دارد، اما وجوه دیگری نیز برای درستی این عمل وجود دارد، از جمله اینکه عزاداری یکی از مصداقهای شعائری است که باید مورد تعظیم و بزرگداشت قرار گیرند؛ چرا که عزاداری بر آن حضرت از بارزترین تجسمات عینی تولا و تبرا است و اگر کعبه و صفا و مروه و منا و عرفات که جملگی بیجان هستند، به حرمت ارتباط با آیین خدا و انتساب به او، احترام مییابند؛ آیا بزرگداشت دوستان و اولیای او تعظیم شعائر الاهی نیست؟ همچنین پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در قرآن به دوستی با خویشاوندان خود توصیه فرموده است که این نیز میتواند ریشهای برای عزاداری بر آن حضرت در قرآن باشد."