خلاصه ماشینی:
"داستان اپرای مانا و مانی را از کجا گرفتید؟ در همان سالی که به نام سال جهانی کودک نامگذاری شد،با یکی از دوستانم به نام آقای محمد تقی کهنمویی که ایشان هم به کر بچهها از نظر شعر و کلام علاقهمند بودند، مشورتهایی داشتیم و داستان اپرا شکل گرفت.
به نظر شما آیا این ریتم ایرانی قابلیت کاربری موسیقی کودکرا دارد؟ من شخصا از نقطهنظر موسیقی توصیه نمیکنم،زیرا استعداد این نوع شش هشتمها برای ابتذال زیاد است و متأسفانه یک مقدار هم مبالغه کردهاند.
تشخیص ضعف و قوت یک کار کودکانه با کیست؟منظورم این است که آیا خود کودک به عنوان مخاطب اصلی میتواندیک عامل تعیینکنندهی کیفیت موسیقی مربوط به خودش باشد؟ ما همان طور که پزشک متخصص کودک داریم و سلامت کودک را نمیتوانیم به دست خودش بسپاریم،کارشناس موسیقی کودک هم باید داشته باشیم.
پس کودک به عنوان مخاطب مورد توجه قرار نمیگیرد؟ باید توجه کنیم،یعنی وظیفهی ماست که به کودکان بها بدهیم و از نظر موسیقی آنها را آدمهای بافرهنگی بار آوریم."