خلاصه ماشینی:
"سینمای خانگی ماجرای نوار چهار گوش دو اینچی ترجمهی علی نوجوان تصور کنید در ساعت سه بعدازظهر یکی از روزهای سال 5691 زنگ تلفن لابراتوار تری ام تیپ (3 M tape) به صدا درآید و کسی این درخواست را مطرح کند:فردا صبح به یک«نوار ویدئو»برای نمایش در اجلاس ملی ایالات متحده در شیکاگو نیاز دارم،آیا شما میتوانید آن را برای ما فراهم کنید؟ تماس گیرنده«دکتر ویلیام بیل وتزل»مدیر کل بخش نوار مغناطیسی 3 M بود که این درخواست را مطرح کرده بود.
هنوز 2 یا شاید 3 ماه از نمایش این نوار نگذشته بود که سه شبکهی پخش تجاری امریکا سفارش نوار جدید چهارگوش را برای دستگاه ضبط ویدئو دادند.
منبع:اینترنت گزارشی ناتمام از روند دوبلهی جیغ 2 در واحد دوبلاژ مؤسسهی قرن بیست ویک (به تصویر صفحه مراجعه شود) توقف بیجا مانع کسب است قرن بیست و یک تنها ویدئو رسانهی مجهز به واحد دوبلاژ است.
اما سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که این تکثیر غیرمجاز محصولات ویدئویی،بیشترین آسیب را به چه بخشی از شبکهی ویدئویی میرسانند؟مؤسسات فعال در این زمینه چندان توجهی جدی مبذول نمیدارند.
با توجه به اینکه این مسأله تأثیری در فعالیت کلان اقتصادی موسسات ندارد تنها ضرر قابل توجه نام مؤسسه است که به غیر از مؤسسهی رسانههای تصویری،سایر مؤسسات خصوصی چندان شناختهشده نیستند.
سینماگران(البته اقتصادگران سینما)بخشی از درآمد متفرقهی خود را از طریق شبکهی ویدئویی به دست میآورند که تکثیر غیر مجاز بهطور غیرمستقیم زیانی برای اقتصاد سینما محسوب میشود."