خلاصه ماشینی:
"اعتماد، 4 و 5/6/82 سرآغاز پستمدرنیسم، اگر به عنوان یک نظریه و اندیشه مدرن لحاظ شود، به دهههای هفتاد و هشتاد میلادی باز میگردد؛ اما پیش از آن نیز میتوان مضامین و رگههایی از اندیشه پستمدرن را در عرصههای هنر، ادبیات، جامعهشناسی و تاریخ یافت.
بعضی بر این باورند که تا مدرنیته را سپری نکنیم، نمیتوانیم پستمدرنیته را تجویز کنیم؛ اما بنا بر این گفته لیوتار که «برای مدرن بودن، ابتدا باید پستمدرن بود» و نیز با توجه به معرفی کسانی چون کافکا، جویس، الیوت یا...
در چنین جامعهای، نمیتوان از صورتبندی پستمدرنیته سخن گفت؛ چون این صورتبندی برای بقای خود، به ارکان و بسترهای مدرنیته نیاز دارد تا آن را زیر سؤال ببرد.
اما این بدان معنا نیست که گرایش یا تفکر یا جریانی موسوم به پستمدرن در جامعه ما وجود ندارد، بلکه صرفا میتوان گفت در ایران، چیزی به نام صورتبندی مدرنیته وجود ندارد."