چکیده:
هدف:بررسیها نشان میدهد که مردان با فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی منظم،بویژه استقامتی،کمتر در معرض بیماریها و مرگومیرهای ناشی از تصلب شرائین و شریان کرونری قلب قرار میگیرند.نتایج برخی از گزارشات پژوهشی حاکی از آن است که افراد تمرین کرده استقامتی سطوح لیپوپروتئین پرچگال(ضد خطر)بالاتر و لیپوپروتئین کمچگال(خطرناک)سرم یا پلاسمای کمتری نسبت به گروه همتراز خود دارند.هدف از این پژوهش بررسی اثرات تمرینی در رشتههای جودو و کشتی بر سطوح چربیها و لیپوپروتئینهای سرم است. روش:29 مرد جوان سالم با دامنه سنی 25-20 سال در قالب 3 گروه جودوکار و کشتیگیر و عادی بهطور داوطلب پس از اطلاع از شرایط،در این پژوهش شرکت کردند.مقدار 10 سیسی خون از ورید بازویی آنها گرفته شد افراد به مدت 12 تا 14 ساعت ناشتا بودند و متعاقب آن چربیها و لیپوپروتئینهای خون به روشهای آنزیمی و محاسباتی به دست آمد. یافتهها:نتایج حاصل از پژوهش از سطوح پایینتر تریگلیسیرید،کلسترول تام،لیپوپروتئین پرچگال و لیپوپروتئین بسیار کمچگال در جودوکاران در مقایسهء با دو گروه دیگر حکایت دارد. نتیجهگیری:از یافتههای پژوهش میتوان چنین نتیجه گرفت که تغییرات در سطوح لیپوپروتئین پرچگال میتواند مستقل از تغییرات در غلظت تری- گلیسیرید و کلسترول تام باشد و عوامل مختلف دیگری از جمله عدم فعالیت بدنی،سبک زندگی،برنامههای مختلف غذایی نیز مؤثر هستند.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش در علوم ورزشی سال سوم،شماره ششم،بهار 1384بررسی و مقایسهء سطوح چربیها و لیپوپروتئینهای سرم در جودوکاران،کشتیگیران آزادکار و افراد عادی دکتر عباس قنبری نیاکی استادیار گروه تربیت بدنی دانشگاه تربیت مدرس تهرانچکیده هدف:بررسیها نشان میدهد که مردان با فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی منظم،بویژه استقامتی،کمتر در معرض بیماریها و مرگومیرهای ناشی از تصلب شرائین و شریان کرونری قلب قرار میگیرند.
نتایج برخی از گزارشات پژوهشی حاکی از آن است که افراد تمرین کرده استقامتی سطوح لیپوپروتئین پرچگال(ضد خطر)بالاتر و لیپوپروتئین کمچگال(خطرناک)سرم یا پلاسمای کمتری نسبت به گروه همتراز خود دارند.
در اغلب بررسیهای انجام شده در مورد تأثیر فعالیتها برپایهء هوازی حتی موقت بر سطوح تریگلیسیرید،کلسترول تام، LDL-C,HDL-C و آنزیمهای درگیر در سوختوساز این چربیها توافق کلی و عمومی وجود دارد(7،8،9،11،10).
آلن و همکاران(35)در مطالعهای که بر تأثیر مصرف هورمونهای استروئیدی،به ویژه تستسترون،بر سطوح HDL-C انجام دادهاند،دریافتند که مصرف این ماده برای یک دورهی کوتاه توسط ورزشکاران بدنساز به کاهش 50 درصدی در غلظت HDL-C و افزایش سطوح LDL-C و کلسترول تام در مقایسه با گروه همتراز منجر گردید.
اگرچه مسافت طی شده در جلسات تمرین این کشتیگیران و جودوکاران یادداشت و مقدارسنجی نشد،اما نتایج برخی از پژوهشها نشان میدهد که افزایش مسافت دو بهطور هفتگی بر سطوح HDLC اثرات مثبتی دارد(18،17).
در پایان با توجه به یافتههای پژوهش حاضر و نتایج بررسیهای قبلی میتوان چنین گفت که پایین بودن سطوح HDLC و TG و TC در جودوکاران را نمیتوان فقط به نوع رشته تمرینی نسبت داد و میتواند از عوامل دیگری تأثیر پذیرد."