چکیده:
و جایگاه آن در دین اسلام بهطور کلی است.در این جستار سه فصل اصلی وجود دارد که عبارتند از: 1)تعریف امامت و مقایسهی دیدگاه امامیه و عامه دربارهی آن:در تعریف امامت،استاد مطهری 1،با نگاهی که خواجه در تجرید الاعتقاد دارد به مسأله نگریسته و آن را از مقولهی لطف دانسته و همچون نبوت،تعیینیاش معرفی مینماید.دربارهی تفاوت مفهوم امامت نزد شیعه و سنی،استاد مطهری قدس سره به این نکته اشاره میفرماید که آنچه اهل تسنن معتقدند،شأن دنیایی امامت است که یکی از شؤون آن میباشد،نه همهی آن. 2)امامت در قرآن:امامت در قرآن از جمله مباحث مهمی است که استاد مطهری قدس سره بدان توجه نموده و در آثار خویش به آن پرداخته است.در قرآن چند آیه وجود دارد که مورد استدلال شیعه در باب امامت است که به تفکیک مورد توجه و تحلیل استاد مطهری قدس سره قرار گرفته است. 3)امامت و اهمیت آن در اکمال دین:استاد مطهری قدس سره ابتدا از منظری قرآنی،که مورد وفاق هر مسلمانی است،نقش،جایگاه و اهمیت مسألهی امامت و جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله در اکمال دین را مورد بحث و بررسی قرار میدهد و سپس تحلیلی خردپذیر از آنچه محتوای آیات است ارائه مینماید.مسألهی امامت و رهبری،اگرچه برای هر مکتبی با اهمیت است،لکن برای اندیشه و تفکر شیعی رکنی بنیادین و اساسی است که تبیین درست آن همهی موجودیت شیعه را در برمیگیرد. رسالت این رساله بازگویی و چینش توجهات استاد مطهری قدس سره به مسألهی امامت و ولایت در تفکر شیعی است.استاد مطهری قدس سره،هم به فلسفهی امامت،همچون مسألهای مستقل و صرفنظر از مصادیق آن نگریسته و هم مصادیق امامت در تفکر شیعی(امامان معوصم علیهم السلام)را یکبهیک مورد تأمل قرار داده است.آنچه از آثار و آراء استاد که مورد توجه و بررسی و متناسب با گنجایش این رساله است،نگاه به مسألهی بنیادین امامت و ولایت
خلاصه ماشینی:
"استاد مطهری قدس سره در تبیین اهمیت این آیه به این نکته مهم اشاره میکند که «سوره مائده به اتفاق شیعه و سنی آخرین سورهای است که بر پیغمبر صلی الله علیه و آله نازل شده و این آیات جزء آخرین آیات است،یعنی در وقتی نازل شده که پیغمبر صلی الله علیه و آله تمام دستو رات دیگر را در مدت سیزده سال مکه و دهسال مدینه گفته و این، جزء آخرین دستو رات بوده است.
استاد مطهری قدس سره پس از این توضیحات دربارهی دو مفهوم اکمال و اتمام باز به آیه شریفه که راجع به مسألهی خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام است بازمیگردد و از دو نگاه کلی به اسلام سخن میگوید:«از یک دید،دین مجموعهای است از دستورها که از ناحیهی خدا،یکی بد از دیگری میآید،مثلا نماز یک دستور است،روزه دستور دیگری است،حج،زکات و خمس هریک دستور دیگری است و هریک از این دستورها نعمتی است برای ما به اعتبار اینکه آخرین دستور رسیده و مثل این است که آخرین جزء و آخرین خشت این ساختمان گذاشته شده است،به این اعتبار اتمام نعمت گفتهاند،اما به اعتبار یک امر دیگر اکمال دین گفته شده است و آن امر دیگر حقیقت دین است که حقیقت دین چیزی است از نوع معارف و معنویت،این دستورها پوششهای دین است،یعنی به اصطلاح مقررات ظاهری است،پیکری است که روح این پیکر همان معارف و معنویات است،مثل خود توحید و نبوت و امامت."