چکیده:
اهمیت اصل حفظ وضعیت قامت در به انجام رساندن صحیح و بهینه فعالیتهای روزمره انسان و یا حرکات پیچیده ورزشی مستند شده است،از همین رو در ارزیابی و تعیین سطح عملکرد عصبی-عضلانی در سطوح مختلف سنی و یا سطوح گوناگون در فعالیتهای ورزشی ضروری میباشد.با توجه به انیکه خستگی یکی از اجزاء اجتنابناپذیر ورزش میباشد.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر خستگی ناشی از فعالیت بر کنترل وضعیت قامت پویا بود.40 دانشجوی غیر ورزشکار(سن 15-+13/21 سال،وزن kg 4/14-+2/74،قد cm 7/8-+7/169) سالم بهطور تصادفی انتخاب و در این تحقیق شرکت کردند.پیش آزمون تعادلی ستارهای (SEBT) 1،پروتکل خستگی عملکردی(20 دقیقه فعالیت رد 7 ایستگاه)و پس آزمون SEBT اجرا گردید.برای تعیین میزان خستگی از مقیاس میزان درک تلاش (RPE) 2بورگ قبل شروع ایستگاه اول،پایان ایستگاه سوم و دقیقا بعد از اتمام ایستگاه هفتم و از تحلیل واریانس یک سویه و دو سویه با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی شفه برای مقایسه دو آزمون در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد.نتایج تعامل معنیداری بین زمان پیش و پس آزمون و جهتهای SEBT همچنین تاثیرات اصلی معنیداری برای زمان قبل و بعد از پروتکل خستگی و جهت پیش،میان و پس آزمون در RPE را نشان داد،که مبین کاهش کنترل وضعیت قامت پویا بعد از خستگی عملکردی بود.با توجه به نتایج تحقیق فرضیه اثر خستگی عملکردی بر کاهش کنترل وضعیت قامت پویا مورد تأیید قرار گرفت.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تعامل معنیداری بین زمان پیش و پس آزمون و جهتهای SEBT همچنین تاثیرات اصلی معنیداری برای زمان قبل و بعد از پروتکل خستگی و جهت پیش،میان و پس آزمون در RPE را نشان داد،که مبین کاهش کنترل وضعیت قامت پویا بعد از خستگی عملکردی بود.
SEBT یکی دیگر از روشهای ارزیابی کنترل وضعیت قامت پویا میباشد که نتایج را به صورت کمی ارائه میدهد و سیستم کنترل وضعیت قامت را در هشت جهت ارزیابی میکند،همچنین عملکرد حین انجام این تست بسیار شبیه به مهارتهای ورزشی است که در تمرینات و مسابقات اجرا میشوند،علاوه بر این ریتی1(2002)و اولمستد(2003)،نتیجهگیری نمودند که SEBT یک آزمون ساده، ارزان،سریع و دارای روایی و پایایی است که نیاز به تجهیزات مخصوص ندارد و توانایی عملکردهای حرکتی،اجراهای عملکردی اندامهای تحتانی در جهتهای مختلف و کنترل وضعیت قامت پویا را نشان میدهد(24،23،22)به همین دلیل استفاده از تست SEBT نسبت به دیگر روشهای ارزیابی کنترل وضعیت قامت مناسبتر به نظر میرسد.
برای تعیین تاثیرات خستگی بر کنترل وضعیت قامت در گروه تجربی و اختلاف آنها با گروه کنترل در هشت جهت آزمون SEBT از تحلیل واریانس دوسویه با اندازهگیریهای مکرر و برای تعیین تفاوت در RPE آزمودنیهای گروه کنترل اطمینان از وقوع خستگی از تحلیل واریانس یکطرفه با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیب شفه در سطح معنیداری(به تصویر صفحه مراجعه شود)استفاده شده است.
همچنین فرضیه نهم مبنی بر اینکه تفاوت معنیداری بین RPE در سه مرحله آزمون(پیش،میان و پس آزمون)وجود داشته است و این امر نشاندهنده میزان خستگی در سه مرحله پروتکل خستگی میباشد و اینکه آزمودنیها به میزان خواسته شده خسته شدهاند را مورد تایید قرار میدهد."