چکیده:
رویکرد این تحقیق، توجه به تأکید بر نقش کارآفرینی در توسعه اقتصادی از طریق ایجاد اشتغال مولد و سرمایهگذاری جدید بر نیروهای انسانی کارآمد است.برای مقابله با بحران بیکاری، شناخت صحیح از فرصتها و استفاده از نیروهای خلاق انسانی را به ضرورت تبدیل میکند، فرآیند کارآفرینی را در جامعه رو به توسعه ایران شتاب میبخشد و بازنگری در سازماندهی و مدیریت منابع انسانی را لازم میسازد.کارآفرینی موجب تحول در سرمایههای اقتصادی، اجتماعی جامعه میشود و با روشسازی شیوه زندگی و نحوه استفاده از فرصتها و کسب و کار و فعالیتهای جدید اقتصادی را بوجود میآورد.
این پژوهش با بررسی چندین فرضیه تأیید کرده است که فعالیتهای کارآفرینانه به ایجاد فرصتهای جدید اقتصادی، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی منجر میشود.
خلاصه ماشینی:
"به طور کلی از آنجا که در کشورهای در حال توسعه که دیگر کشاورزی نمیتواند اشتغال را برای جمعیت زیادی فراهم کند و از سوی دیگر کارهای سودآوری هم فقط برای عدهای معدود امکانپذیر است، به نظر میرسد، توجه به فرهنگ کارآفرینی و آموزش راهحل مطلوبی برای مشکلات اشتغال و بهرهوری در جامعه باشد و از این طریق بدون جابجایی نیروی کار میتوان در نقاط جغرافیایی مختلف به بومی کردن آموزش کارآفرینی پرداخت و فرصتهای جدید اقتصادی را برای اقشار مختلف، بویژه آموزش دیدگان دورههای مختلف کوتاه مدت و کاربردی و همچنین فارغ التحصیلان دانشگاهها ایجاد کرد.
تمایل به فراتر رفتن از محدودهی تنگ زندگی فردی، آگاهی نسبت به سیستم بزرگتری به نام جامعه و این که فرد بخشی از آن است و در رابطه با تمام بخشهای آن قرار دارد، اعتقاد به اینکه پیشرفت اجتماعی و یا پیشرفت جامعه بر موقعیت فردی وی اثر میگذارد، حساسیت نسبت به محیط اجتماعی و تلاش برای پاسخگو بودن به نیازهای آن و احساس مسئولیت در قبال جامعه از طریق مشارکت در فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی و روحیه کارآفرینی و پشتکار اقتضا میکند که کارآفرین در مواجهه با مشکلات به فکر پیدا کردن راهحلی برای برون برفت از آن باشد نه اینکه به فکر شانه خالی کردن از زیر بار (به تصویر صفحه مراجعه شود)مشکلات باشد."