خلاصه ماشینی:
"با تشکر از آقای دکتر منصوریان که حق طملب را در این باره ادا کردهاند مرا دریغ آمد که در«نشریهء کانون وکلای دادگستری ایران»از این استاد نامدار حقوق و قاضی بین الملی که،به هر حال،ذهن او در واپسین مراحل عمر با مسائل مرتبط به ایران درگیر بود یادی نشود،به ویژه آنکه در همان روز 41 ژوئیهء 7891 ویرالی علاوه بر دو حکم مورد اشاره در بالا حکم دیگری نیز به شمارهء 113 صادر کرده که از باب اهمیت و حساسیت دعوی و هم به لحاظ استدلالهای مندرج در آن درخور توجه بیشتری است.
پس از پیروزی انقلاب و از سرگرفته شدن تولید و صدور نفت،در تاریخ دهم مارس 9791(91 اسفند 7531)شرکت ملی نفت ایران نامهای به اعضای کنسرسیوم فرستاد و در این نامه متذکر شد که کنسرسیوم مواد اساسی قرارداد 3791 را اندک زمانی پس از امضای آن نقض کرده و مذاکراتی هم که در طی سه سال گذشته برای تنظیم قرارداد جدیدی بین طرفین ادامه داشت به جایی نرسیده است.
مواردی از این قبیل شامل مسائل عمده بود از جمله آنکه:مقررات مربوط به تعیین و اعلان قیمت کنار گذاشته شده بود و اعضای کنسرسیوم پیشپرداختهای مقرر در مادهء 11 را قطع کرده بودند،مکانیزم پیچیدهای که در ماد 2 و 3 قراداد برای تعیین سهمیهء کنسرسیوم در خصوص صادرات در نظر گرفته شده بود قطعیت خود را از دست داده بود،کنسرسیوم اخطار داده بود که تا اول ژانویهء 8791 تصفیهء نفت در آبادان را کلا متوقف خواهد ساخت و نیز پیشنهادی برای مذاکره به منظور تجدید نظر کامل در قرارداد به شرکت ملی نفت ایران تسلیم کرده بود(بندهای 401 و 501)."