خلاصه ماشینی:
"اینهمه چشم سر بهوا که ما داریم، عاقبت بایست روزی زیر پای خود را ببیند!» هنرمندان بسیاری متأثر ار فضای این نوع از شعر و ادبیات پا به عرصه میگذارند و از رابطه نداشته مردم و هنر شکوه میکنند و در پی هنری میروند،برخاسته و برای مردم،میلی که با افکار چپ سیاسی قرابت و،از آن مهمتر،همزمانی پیدا کرد،و از همین روی از جانب گروههای سیاسی حمایت هم شد.
با دوستیای که آل احمد داشتید،آیا او هم در زمینه هنر انقلابی با شما همراه بود یا دیدگاهش چیز دیگری بود؟ من با آل احمد،وقتی که آشنا شدم،از طرز فکرش خوشم آمد و از زبان نوشتاریاش و حرفهایی که میگفت...
قبل از انقلاب کدام نقاشان توسط شما به هنر و انقلاب رو آوردند؟ نیلوفر قادرینژاد بود،مسعود سعد الدین بود،خود صفرزاده بود و بهرام دبیری و عدهای دیگر.
قبل از انقلاب بودند کسانی که شما به عنوان نقاشان انقلابی بشناسید؟ نقاشانی بودند که کارهاشان را دوست داشتم،ولی،در عین حال،نمونه کارهاشان در امریکا توسط نقاشان آنجا اجرا شده بود ..."