چکیده:
مقالة پیشرو به بررسی دفاع حدیث از ساحت قرآن کریم میپردازد. هدف از این بررسی، نخست نشان دادن ارتباط وثیق قرآن و حدیث در جایگاه دو منبع ارزشمند آموزههای اسلامی و سپس تبیین الهی بودن و نیز پایداری و ماندگاری قرآن و آموزههای ناب آن در رهگذر قرون متمادی از دیدگاه احادیث معصومان است. پس از بازیابی متون احادیث مرتبط با موضوع از منابع حدیثی و تحلیل و بررسی آنها، نتایج زیر به دست آمده است: احادیث معصومان بهجد مدافع حریم قدسی قرآن است و این دفاع در دو محور کلی دفاع از موجودیت قرآن و دفاع از آموزههای آن صورت گرفته است. محورهای یاد شده خود دربردارندة چند اصل است: تغییرناپذیری قرآن و نفی هر گونه افزایش بر آن و کاستی از آن، هماهنگی درونی آیات قرآن و اختلاف نداشتن آنها با یکدیگر، پاسخ به شبهات مدعیان اختلاف آیات با یکدیگر، وحدت قرائت قرآن و نفی قرائتهای ادعایی، نکوهش تفسیر به رای و تصحیح تفسیرهای نادرست.
خلاصه ماشینی:
"20 افزون بر آنچه گذشت دو حدیث دیگر نیز نقل شده که به نوعی دیدگاه غریب ابن مسعود را در باب معوذتین تخطئه میکند: و عنه[احمد بن محمد بن عیسی]عن علی بن الحکم عن سیف بن عمیرة عن منصور بن حازم قال:أمرنی أبو عبد الله علیه السلام أن أقرأ المعوذتین فی المکتوبة.
بنابراین آنچه دامنگیر کتاب شده یا ممکن است بشود،تحریف معنوی است؛به این معنا که قرآن کریم را بد معنا میکنند و مقصود خداوند را دیگرگون نشان میدهند،هرچند الفاظ و عبارتهای آن به همان صورت اولیه که بر پیامبر صلی الله علیه و آله فرود آمده در میان مردم وجود دارد.
33 در بعضی احادیث نیز بر این نکته تأکید شده که اختلاف قرائتهای موجود،ناشی از اجتهادهای قاریان بوده است و ارتباطی به اصل قرآن ندارد: الحسین بن محمد عن معلی بن محمد عن الوشاء عن جمیل بن دراج عن محمد بن مسلم عن زرارة عن أبی جعفر علیه السلام قال:إن القرآن واحد نزل من عند واحد و لکن الاختلاف یجیء من قبل الرواة.
40 این نکته به قدری برجسته است که در برخی کتابهای حدیثی بابی در اینباره قرار دادهاند؛از آن جمله در الاحتجاج طبرسی41و پس از وی در بحار الانوار42بابی دربارۀ احتجاجات امیر مؤمنان علیه السلام در برابر زندیق مدعی وجود تناقض در قرآن آمده و حدیثی طولانی در نقد دیدگاه دگراندیشان در باب تناقض آیات نقل شده است که در اینجا به بیان بخشی از آن میپردازیم.
کلینی حدیث مسند دیگری شبیه به این حدیث از زید شحام در باب تفسیر آیات یاد شده از سوره سبأ دربارۀ ملاقات قتاده با امام باقر علیه السلام نقل کرده و بنابرمبنای کسانی که محمد بن سنان را موثق میدانند،سند آن معتبر است."