چکیده:
رابطه بین عملکرد بخش عمومی و بخش خصوصی و بررسی این رابطه یک بحث عمیق و ریشه دار در اقتصاد کلان است. در این زمینه نظریات بسیاری مطرح و مطالعات متعددی ارایه شده است. تلاش پژوهشگران در این مقاله نیز بر این بوده است تا تاثیر متغیرهایی را برسرمایه گذاری بخش خصوصی بررسی کنند که از آنها به عنوان متغیرهای بخش عمومی و یا سیاست مالی یاد می شود. این متغیرها درآمدها و مخارج دولت و همچنین تفاوت بین آنهاست. در واقع هدف اصلی این پژوهش، شناخت میزان و نحوه تاثیرگذاری درآمدها و مخارج دولت بر عملکرد اقتصاد کلان ایران در زمینه سرمایه گذاری بخش خصوصی است. نتایج حاکی از این موضوع است که فزونی مخارج دولت بر درآمدهای آن یا وجوه کسری بودجه دولت باعث تشویق سرمایه گذاری در بخش خصوصی می شود. نتیجه دیگر اینکه درآمدهای دولت به تنهایی اثر منفی و مخارج اثر مثبت بر سرمایه گذاری در بخش خصوصی می گذارند. البته، نوع اثرگذاری در زیر مجموعه درآمدها و مخارج دولت متفاوت بوده است. همچنین، نتایج نشان می دهند که تاثیرگذاری متغیرهای سیاست مالی بر سرمایه گذاری، بخش خصوصی بدون وقفه و بلافاصله نبوده است. روش مورداستفاده برای برآورد توابع سرمایه گذاری خصوصی ایران تکنیک خودبازگشتی با وقفه های توزیعی (ARDL) و دوره مطالعه از سال 1342 تا سال 1380 بوده است.
The link between public and private investment and their effects on each other investigated by many economists in the past. In this study، we investigat the effects of some economic variables on private investment. These variables are different types of government expenses (current and development fund).
The results suggest that budget deficit leads to expansion of private investment and there is a time-lag for this effect. We use ARDL Technique and the period of study is 1963-2001
خلاصه ماشینی:
"تأثیر مخارج دولت بر سرمایهگذاری خصوصی ادبیات خاصی در اقتصاد باعنوان رابطه جایگزینی و رابطهمکملی میان این دو بخش به وجود آورده است.
برای مثال میتوان به مطالعات زیر اشاره کرد: لیون و رنالت(1997)5،با تعریفهای مختلف از بودجه دولت از قبیل سهم مصرفی دولتی در تولیدناخالص داخلی،سهم مصرف دولت منهای هزینههای دفاعی و سهم مخارج آموزشی و ما زاد بودجهدولت مرکزی برای بررسی اثر آنها بر سرمایهگذاری بخش خصوصی استفاده کردند.
در این مقاله،سیاست مالی به اجزای مختلف درآمدی و مخارج تقسیم میشود و اثر هریک از ایناجزاء به صورت مستقل بر سرمایهگذاری بخش خصوصی مورد آزمون قرار میگیرد.
بازگشتی با وقفههای توزیعی به سمت تعادل بلندمدت گرایش یابد آن است که مجموع ضرایب متغیروابسته در وقفههای متفاوت،کمتر از یک باشد: (به تصویر صفحه مراجعه شود)اکنون،با استفاده از نتایج موجود در جداول پیوست(جدول 1)فرض عدم وجود همجمعی بینمتغیرهای مدل را آزمون میکنیم،کمیت آماره t مورد نیاز برای انجام آزمون فوق به صورت زیرمحاسبه میشود: (به تصویر صفحه مراجعه شود)از آنجا که کمیت بحرانی در سطح اطمینان 95 درصد برابر 4/43-است،فرض عدم وجود همجمعیبین متغیرهای مدل (H0) رد میشود.
در رابطۀ(3)جدول نتایج یک رابطه بلندمدت به صورت مجزا تعریف شده است که نشان میدهد یک واحد اضافهبر بودجه حدود 70 واحد سرمایهگذاری بخش خصوصی را کاهش میدهد.
. نتیجهگیری در این مقاله،تأثیر متغیرهای سیاست مالی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی با استفاده از روش خودبازگشتی با وقفههای توزیعی و مدل نیمه لگاریتمی مورد آزمون قرار گرفته است.
Is Public Expenditure Production?Journal of Monetary Economics,Vol. 23,PP.
Government Expenditure and Economic Growth:A Cross-Country Study.
Public Spending and Private Investment:Evidence From Greece,International Economic Journal,Vol. 15,No. 4,PP,33- 46."