خلاصه ماشینی:
"به طور کلی آهنگهای فراگیری وابسته به سن در کوکو و کودکان بهنجار شباهت چشمگیری دارد، هر چند کودکان بهنجار از لحاظ اندازه مطلق واژگان از برتری قابل ملاحظهای برخوردارند، اما همان گونه که قبلا اشاره شد، ممکن است بین سنین دو و چهار سالگی افزایشهای چشمگیری در واژگان آنها صورت گیرد: تعداد واژههایی که کودک در سن 5/2 سالگی به کار میبرد شش برابر تعداد واژههایی است که در دو سالگی به کار میبرده است؛و در 5/3 سالگی تعداد این واژهها سه برابر واژههایی است که در 5/2 سالگی به کار میرفته است.
در حالی که به احتمال زیاد این اختلاف از تفاوتهای موجود بین استعدادهای شناختی دو نوع منشأ میگیرد، ولی در عین حال ممکن است منعکس کننده سایر عوامل، از جمله اختلاف معیارهای تعیین واژهها به عنوان اقلامی از واژگان، تفاوت ماهیت اقلام واژگانی در زبان اشاره در مقابل گفتار انگلیسی، و تفاوتهایی در محیطهای اجتماعی نیز باشد.
هر چند کوکو بندرت از پرسشواژهها استفاده کرده است ولی از سومین ماه این تحقیق برای ادای پرسشها آهنگ حرکتی را به کار برده است(یعنی، در پایان گفته دستهایش را در وضعیت علامت نگه داشته و کوشیده است که با مصاحبش تماس مستقیم چشمس برقرار کند).
از آنجا که کوکو زبان اشاره را عمدتا در موقعیتهای اجتماعیی به کار میبرد که در آنها وی و مصاحبانش با بافتی که تبادل زبانی در آن صورت میگیرد آشنا هستند و به اشیاء و رویدادهایی که موضوع گفتگو را تشکیل میدهند مستقیما دسترسی دارند، ممکن است چنین استدلال شود که کاربرد علامتها توسط او و تعبیر ما از آنها به این گونه عوامل خارجی بستگی دارد."