خلاصه ماشینی:
"تأکید بر این نکته،از آنروست که بگوییم حکومتی میتواند ادعا کند از امام علی علیه السلام الگو گرفته است و سنتشناسانه به سیره آن بزرگوار اقتدا میکند که سردمداران آن،به عدالت، بیش از هر چیز،اهمیت دهند و برای گسترش،توسعه و همهگیر ساختن آن،از هیچ کوششی دریغ نورزند؛نه در بیان و کلام؛بلکه در عمل،کردار و تعامل با مردم.
همچنین وارد شده است که وقتی امام علی علیه السلام خیانت ابن هرمه، مأمور بازار اهواز را دریافت،به رفاعه چنین نوشت:«هنگامی که نامهام را خواندی،ابن هرمه را از بازار برکنار کن و او را به خاطر[حقوق]مردم از کار،باز دار و سپس زندانی و خبر آن را اعلان عمومی کن و به کارگزارانت بنویس و نظرم را به آنان ابلاغ کن.
جامعهای که عدالت در آن برپا نیست،فاقد حیات انسانی و زندگانی معنوی است و دیانتی که در آن اهتمام به برقراری عدالت نیست،مایه گمراهی است و حکومتی که عدالت هدف آن نیست و در راه برقراری عدالتی همهجانبه و فراگیر گام نمیزند،در مسیر هلاکت است؛زیرا اصلاح دین و دنیای مردمان به وسیله عدالت، ممکن است همچنین وظیفه داریم طبق فرمایش امیر مؤمنان علیه السلام که پیش از خلافت خود دربارهء علت قبول خلافت میفرماید،برای تحقق عدالت اجتماعی و مبارزه با ستم،کوشش کنیم؛چنانکه حضرت علیه السلام میفرماید: «و ما أخذ الله علی العلماء ألا یقاروا علی کظه ظالم و لا سغب مظلوم؛1خداوند پیمانی از علما و دانشمندان[هر جامعه]گرفته است که در برابر شکمخواری ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان،سکوت نکنند."